Dogoterapia, znana również jako terapia z udziałem zwierząt, to forma terapii, w której specjalnie wyszkolone psy są wykorzystywane do poprawy fizycznego, emocjonalnego i społecznego dobrostanu ludzi. Ta forma terapii jest szeroko stosowana w różnych środowiskach, takich jak szpitale, ośrodki opieki długoterminowej, szkoły, placówki rehabilitacyjne i ośrodki terapeutyczne.
Dogoterapię nazywamy inaczej kynoterapią. Jest to rodzaj oddziaływań terapeutycznych, w których uczestniczy pies. Pełni on funkcję „terapeuty”. Pies terapeutyczny jest wykorzystywany jako element terapii rehabilitacyjnej. Jego rolą jest poprawa funkcjonowania i samopoczucia osoby cierpiącej na zaburzenia natury somatycznej lub psychicznej. Zajęcia z udziałem czworonoga mogą mieć nie tylko charakter leczniczy, ale także edukacyjny. Pies już samą swoją obecnością może sprawić radość choremu, co korzystnie wpływa na jego stan emocjonalny i motywację.
Jaki pies do dogoterapii nadaje się najlepiej? Teoretycznie rzecz ujmując – niemal każdy, nie ma w tej kwestii zbyt wielu bezwzględnych ograniczeń.
W rzeczywistości jednak istnieje szereg czynników, które sprawiają, że wybór znacznie zawęża się. Cechy wymagane od psiego terapeuty to:
• łagodne usposobienie,
• przyjazne nastawienie oraz ufność,
• zrównoważony charakter,
• przewidywalne zachowanie, także w sytuacjach niespodziewanych i gwałtownych (hałas, ruch etc.),
• cierpliwość i wysoka tolerancja na dotyk,
• wytrzymałość na niewielki, przypadkowo zadany ból,
• zauważalna chęć współpracy z człowiekiem.
Rasy psów często spotykane wśród psów terapeutycznych:
• Golden i Labrador Retriever,
• Pudel (średni lub duży),
• Cavalier king charles spaniel.
Dogoterapia ma wiele zastosowań. Każdy z nas może czerpać korzyść z towarzystwa czworonoga. Jednak w niektórych schorzeniach dogoterapia może okazać się istotnym elementem procesu rehabilitacji.
Zaliczamy tutaj np.:
• zaburzenia ze spektrum autyzmu,
• ADHD,
• niepełnosprawność intelektualną,
• niepełnosprawność fizyczną,
• zespół Downa,
• porażenie mózgowe,
• zaburzenia psychiczne (depresję, zaburzenia lękowe),
• padaczkę.
Dogoterapia może również okazać się pomocna u osób starszych (np. z chorobą Alzheimera) i samotnych oraz u pacjentów przebywających na oddziałach onkologicznych.
Do przeciwwskazań do stosowania dogoterapii zaliczamy:
• odczuwanie lęku przed psami,
• alergię na sierść i ślinę psów,
• podatność na infekcje i obniżoną odporność,
• obrażenia ciała w postaci np. ran otwartych (możliwość zakażenia rany).