Obchodzone od 1992 roku na pamiątkę Bitwy Warszawskiej z 1920 roku, zwanej również „cudem nad Wisłą”, kiedy to wojska polskie rozgromiły bolszewików, zatrzymując ich ekspansję na zachód. Zwycięstwo nad Armią Czerwoną pozwoliło również zachować uzyskaną w 1918 roku niepodległość.
W czasach II Rzeczpospolitej 15 sierpnia obchodzono Dzień Żołnierza, następnie w PRL-u ustanowiono 12 października Dniem Wojska Polskiego w celu upamiętnienia bitwy pod Lenino. Dopiero po upadku komunizmu rząd polski oficjalnie ustanowił Święto Wojska Polskiego.
Jest to dzień ustawowo wolny od pracy, jako że zbiega się z kościelnym świętem Wniebowzięcia Matki Bożej.
Oficjalne uroczystości odbywają się w stolicy przed Grobem Nieznanego Żołnierza, gdzie dokonywana jest honorowa zmiana warty. Od kilku lat na ulicach Warszawy organizuje się wielką defiladę wojskową z udziałem wielu żołnierzy i ciężkiego sprzętu bojowego.
W przemarszu uczestniczy również prezydent jako Zwierzchnik Sił Zbrojnych RP.
W tym roku, ze względu na pandemię koronawirusa defilada została jednak odwołana.