Jeśli wierzyć sondażom, to ostatnio zaznaczył się wzrost notowań Razem. Wyzwolona z zależności od Nowej Lewicy formacja odświeżyła pryncypialną, socjaldemokratyczną retorykę, czego najlepszym przykładem były ostre wypowiedzi Adriana Zandberga na przedwyborczych wiecach, a także w mediach społecznościowych i debatach telewizyjnych.
Polska robi się coraz bardziej groteskowym miejscem na ziemi. Wszystko najbardziej objawia się w stosowaniu przepisów i prawa. Przepisy w sprawie ciszy wyborczej złamał – jako jeden z pierwszych – wiceminister sprawiedliwości Arkadiusz Myrcha. Gdy o skandalu zrobiło się głośno, postanowił skasować wrzucone wcześniej grafiki i przeprosić.
W czasie ciszy wyborczej na portalu Niezależna.pl pojawił się cytowany z mediów społecznościowych wpis księdza Jacka Dąbrowskiego: „Wstyd! Jutro, podczas mszy św. w Watykanie inaugurującej pontyfikat papieża Leona XIV, nie będzie przedstawicieli rządu Donalda Tuska… Wstyd, ponieważ nawet kraje muzułmańskie będą reprezentowane przez przedstawicieli rządów.
Mija osiemdziesiąt jeden lat od chwili, gdy nad gruzami klasztoru na Monte Cassino załopotała biało-czerwona. Pierwszy w ruiny wszedł patrol 12. Pułku Ułanów Podolskich pod dowództwem ppor. Kazimierza Gurbiela. W środku jeszcze znajdowali się Niemcy, którzy w ciągu nocy z 17 na 18 maja w pośpiechu opuszczali swe stanowiska, woląc poddać się Anglikom niż Polakom. Z kolei żołnierze niemieckiej 1 Dywizji Spadochronowej wymykali się zaciskanego przez Polaków pierścienia wokół klasztoru ścieżką w stronę Piedimonte San Germano.
Czy zbliżamy się do końca czasów, czy też właśnie oddalamy od siebie Sąd Ostateczny?
Kończymy w piątek pierwszy etap kampanii wyborczej. Była z wielu względów inna niż dotychczasowe. Wielu kandydatów, wiele spotkań, najwięcej w dotychczasowej historii debat politycznych. Nie tylko z tego powodu zapisze się ona naszych najnowszych dziejach. Przede wszystkim zapamiętamy ją jako kampanię pod każdym względem nierówną.
Polityka klimatyczna to narzędzie do tworzenia mętnej wody. W tej łowi się zawsze najgrubsze ryby.
Prawie rok temu postawiłem w „Codziennej” tezę: jeśli Donald Trump wróci do Białego Domu, a Friedrich Merz zostanie kanclerzem Niemiec, to w Polsce nie wygra kandydat KO na prezydenta. Gdy zaś Donald Tusk – a raczej jego zastępca – przegra, koalicja się rozpadnie i dojdzie do wcześniejszych wyborów.
Drodzy Czytelnicy, z ręką na sercu – czy pamiętacie, bez zaglądania do telefonu, jak nazywa się prezydent Rumunii? A poprzedni? A kolejni politycy rządzący tym krajem od czasu upadku reżimu Ceaușescu?
W katolicyzmie wciąż tkwi ta niebywała siła, zdolna przekraczać wszystkie przeszkody, tworzyć wspólnotę na przekór nawet najsilniejszym i najbardziej naturalnym barierom.
Od wyborów w Stanach Zjednoczonych, wygranych przez Donalda Trumpa i J.D. Vance’a, wielu polskich komentatorów związanych z prawicą oczekiwało jakiejś formy interwencji w polskie sprawy.
Polacy przed każdymi wyborami poddawani są stale tej samej medialnej operacji: przy pomocy odpowiednio przygotowanych sondaży oraz absurdalnych „opinii ekspertów” przekonuje się ich, że istnieje rzeczywistość, której tak naprawdę nie ma.
Ogromna skala pomocy, której Polska, już od pierwszego dnia rosyjskiej inwazji, udzieliła Ukrainie, jest niepodważalna. Doskonale zdając sobie sprawę, czym jest rosyjski neoimperializm i jego ekspansja, zapewniliśmy Ukrainie wsparcie gospodarcze, humanitarne, a przede wszystkim zbrojeniowe.
„Widzimy wielki kryzys zdrowia psychicznego młodszych, starszych, osób w średnim wieku” – tak szefowa MEN Barbara Nowacka skomentowała mrożącą krew w żyłach sprawę zabójstwa, którego dopuścił się Mieszko R., student prawa, na Uniwersytecie Warszawskim.
W liberalnych mediach nie brakuje komentarzy, że poniedziałkowa debata w TVP była nudna, nijaka i słaba.
Jedną z cech państwa pod rządami Donalda Tuska z czasów jego świetności było to, że całość działań była podporządkowana PR-owi lidera KO.
Debaty kandydatów na ważne stanowiska w państwie nie mają już tej mocy co dawniej. Komentatorzy przywykli do standardów ze słynnego starcia Richarda Nixona z J.F. Kennedym, w którym ten ostatni ładniej się uśmiechał i miał bardziej przenikliwe oczy, przy czym tamto wystąpienie miało miejsce ponad 80 lat temu!
Notowany na giełdzie miedziowy gigant KGHM konsekwentnie nie odpowiada na pytania przesyłane zarówno do centrali, jak i spółek zależnych. Dotyczą one interesów robionych z kontrolowanym przez Skarb Państwa koncernem przez spółki Mariana Urbaniaka, biznesmena z Dolnego Śląska.