Bolonia. Słynne portyki na liście światowego dziedzictwa UNESCO

Bolońskie portyki dają schronienie od słońca i deszczu, można w nich robić zakupy, wypić kawę lub zjeść posiłek w restauracji. To jeden z najważniejszych symboli stolicy regionu Emilia-Romania. Nie ma drugiego miasta na świecie, w którym byłoby tak wiele zadaszonych pasaży.

Zaczęły być budowane spontanicznie w średniowieczu i można uznać, że były swoistą formą “samowoli budowlanej”, której celem było zajęcie jak największej przestrzeni publicznej przed domami. Pod koniec XIII wieku władze miejskie w związku z dużym napływem ludności nakazały wręcz, by każdą kamienicę czy dom w Bolonii budowano z portykiem, a do tych, które ich nie mają, by je dodać. Magistrat wyznaczył też ich wielkość; miały być na tyle duże, aby pod zadaszoną częścią mógł przejechać człowiek na koniu.

Do czasów obecnych przetrwało bardzo mało najstarszych portyków, które początkowo budowano z drewna. Najwyższy jest przed gmachem archidiecezji i ma około 10 metrów wysokości.

Pasaże są dumą bolończyków i ulubionym miejscem spacerów.

Decyzja UNESCO o ich wpisaniu na listę dziedzictwa została ogłoszona podczas posiedzenia w mieście Fuzhou w Chinach. 

 

Źródło: niezalezna.pl, PAP