Pigwa i pigwowiec łączą to co najlepsze z jabłoni, gruszy i cytryny. Rośliny te zasługują na uwagę ze względu na swoje właściwości lecznicze. Ich owoce nie nadają się do spożywania na surowo, jednak wspaniale smakują w różnego rodzaju przetworach.
Pigwa pospolita to gatunek rośliny wieloletniej z rodziny różowatych. Jest jedynym przedstawicielem rodzaju pigwa. Pochodzi z obszarów Azji: Zakaukazia, Iranu, Turkiestanu, południowo-wschodniej Arabii, Azji Mniejszej, rozprzestrzeniła się również w innych regionach. Do Europy Południowej prawdopodobnie została sprowadzona. W Polsce spotykana jest tylko w uprawie. Czasami pigwowiec i jego owoce bywa mylnie nazywany pigwą.
Pigwa to duży krzew lub niewielkie drzewo osiągające 5 m (w warunkach klimatycznych Polski rzadko do 3 m), z cienką łuskowatą korowiną, stale odpadającą płatami o zmiennym ubarwieniu zależnym od odmiany (czerwonawa, popielata lub prawie czarna). Liście jajowate do owalnych, całobrzegie, wierzchnia strona naga, lekko błyszcząca, spodem kutnerowato filcowate, z owłosionym ogonkiem. Kwiaty osadzone pojedynczo, ukazujące się po rozwoju liści, o kolorze białym, bladoróżowym do różowego. Kwitnie na przełomie maja i czerwca. Owoce tzw. owoce jabłkowate, żółte, u większości odmian o średnicy 6 cm (u nowych odmian owoce bywają większe i osiągają nawet 1 kg), z pięcioma komorami nasiennymi, zawierającymi pestki. Pokryte są kutnerem. Nasiona czerwono-brązowe, odwrotnie jajowate, nieregularnie kanciaste, o silnie śluzowiejącej łupinie. Miąższ owoców twardy i mocno cierpki, aromatyczny, z dużą ilością komórek kamiennych.
Jest uprawiana ze względu na swoje ładne owoce, ozdobna jest także podczas kwitnienia. Sadzona jest w ogródkach przydomowych i w parkach. Wykorzystywana bywa do formowania bonsai.
Pigwowiec japoński to również roślina z rodziny różowatych. Nieprawidłowo bywa czasami nazywany pigwą japońską. Pochodzi z Japonii. Pigwa i pigwowiec to krzewy ozdobne i użytkowe. Pigwowiec jest mniejszy, osiąga jedynie 1-2 metry wysokości. Posiada czerwone, różowe lub pomarańczowe kwiaty. Jego owoce są sporo mniejsze (2-5 cm), ale bardzo aromatyczne.
Uprawa pigwowca jest mało wymagająca, ponieważ odmiana jest odporna na suszę i mróz.
Surowe owoce są twarde i opisywane jako niesmaczne, jednak po ugotowaniu ich smak staje się przyjemny. Owoce używane są do wyrobu galaretek i dżemów oraz jako dodatek poprawiający smak gotowanych jabłek i gruszek.
Owoce pigwy i pigwowca zawierają dużą ilość witaminy C, która wzmacnia odporność organizmu oraz wiele pierwiastków mineralnych, jak wapń fosfor, magnez, potas i żelazo, które podnoszą odporność organizmu. Przetwory z pigwy sok, nalewka, konfitura są pyszne i aromatyczne.
Owoce i skórka zawierają pektyny, garbniki i aminokwasy. Działają też dobrze na podrażnienia skóry i przyspieszają gojenie ran.
Ponadto, pomagają w zwalczaniu stanów zapalnych zlokalizowanych w okolicy brzucha. Pigwa i pigwowiec usprawniają trawienie i pracę wątroby, przyspieszają także przemianę materii, co utrudnia gromadzenie tkanki tłuszczowej.
Pektyny znajdujące się w miąższu sprzyjają pozbyciu się toksyn i metali ciężkich z organizmu. Pigwa i pigwowiec posiada też polifenole, które hamują rozwój wolnych rodników i zmniejszają ryzyko zachorowania na raka.