Jakie były początki Świąt Bożego Narodzenia? Co wiesz o historii świąt?
Na początku Narodzenie Pańskie świętowano w Betlejem 6 stycznia, dopiero w późniejszym okresie pod wpływem tradycji rzymskiej zaczęto świętować 25 grudnia. To dzień przesilenia zimowego jego symbolika związana jest ze światłością, która przenika ciemności z Jezusem „Światłością świata".
Słowo „wigilia” (z jęz. łac. vigilia) oznacza czuwanie. Jest czuwaniem i oczekiwaniem z uwagą na ważne wydarzenie. W Kościele Katolickim mamy więc Wigilię Paschalną, wigilię Zesłania Ducha Świętego, wigilię Święta Bożego Miłosierdzia. Wigilia Święta Bożego Narodzenia ma szczególne znaczenie: to czuwanie przed świętem narodzin Jezusa Chrystusa – Boga, który stał się Człowiekiem.
Początek uroczystej wieczerzy wigilijnej rozpoczyna się wtedy, gdy pojawi się pierwsza gwiazda. Jak pisze Władysław Reymont w Chłopach, przed przystąpieniem do wieczerzy wigilijnej wszyscy –niczym Magowie ze Wschodu – wypatrywali pierwszej gwiazdki na niebie.
Każda wieczerza wigilijna rozpoczynała się od znaku krzyża i modlitwy prowadzonej przez głowę rodziny oraz czytania fragmentu Pisma Świętego, najczęściej opisu Bożego Narodzenia z Ewangelii św. Łukasza (Łk 2,1–20).
Świąteczna choinka
Z końca XV wieku z terenu Alzacji pochodzą pierwsze przekazy o choinkach symbolizujących drzewo życia. Dopiero w XVI wieku choinkowy zwyczaj rozpowszechnił się w całej niemieckiej Nadrenii, a stamtąd zaczął przenikać do innych regionów Europy.
Świąteczny opłatek
Tradycja związana z opłatkiem była obecna w dawnej Rzeczypospolitej wcześniej od zwyczaju związanego z choinką. Dzielenie się opłatkiem jest najistotniejszym z wydarzeń podczas wieczerzy wigilijnej. Zwyczaj ten jest typowo polski, nieznany w innych krajach.
Ten mały kawałek chleba przypomina Hostię, którą spożywamy podczas Mszy Świętej. Zwyczaj dzielenia się opłatkiem wywodzi się prawdopodobnie z eulogiów. W starożytności przed Eucharystią kładziono na ołtarzu chleby. Część z nich biskup konsekrował jako Ciało Pańskie, resztę błogosławił po Mszy Świętej. Te właśnie pobłogosławione kawałki chleba (eulogia) wierni zanosili do domów, by przekazać je tym, którzy nie mogli być obecni na Eucharystii.
Wielu domach na wigilijnym stole pojawia się dwanaście potraw, czyli tyle, ilu Apostołów.
Na stole zostawia się dodatkowe nakrycie i kładzie na nim kawałek opłatka. Dodatkowe miejsce przeznaczone jest albo dla nieobecnych członków rodziny, aby i oni mogli być przynajmniej symbolicznie obecni na wieczerzy, albo dla wędrowców, ludzi ubogich. Zwyczaj bowiem każe, aby przyjąć w gościnę w ten dzień każdego, kto o to poprosi. Jest tak, po to by nie powtórzyła się sytuacja, w której znalazła się Święta Rodzina, która podczas podróży nie mogła znaleźć dla siebie schronienia.
Źródło: niezalezna.pl
