Pokora

Bardzo rzadko używam określenia prawica. Wolę mówić o obozie patriotycznym. Wielu Polaków kochających Polskę nie ma bardzo prawicowych poglądów. Są często lewicowi gospodarczo albo dzięki swojej politycznej genezie w Solidarności mocno akcentują rolę związków zawodowych w życiu społecznym. Nie zmienia to jednak faktu, że znaczna część obozu patriotycznego ma poglądy prawicowe. Co w Polsce oznacza prawicowość? Na pewno przywiązanie do tradycyjnych wartości, szacunek do Kościoła i miłość do Ojczyzny. Prawica stawia na silne, ale ograniczone w swoich zapędach do rządzenia ludźmi i gospodarką państwo. Silne państwo jest niepodległe, zabezpieczone systemem sojuszy, dobrą armią i służbami zdolnymi zwalczać wrogie zakusy innych krajów i organizacji. W tej wizji na pewno, poza drastycznymi wypadkami, nie ingeruje ono w wychowanie dzieci ani nie narzuca politycznej poprawności. Jeżeli już coś wspiera, to modele tradycyjne, zostawia człowiekowi dostatecznie dużo wolności, by mógł wybierać ścieżki swojego rozwoju. Do kanonu myślenia prawicowego należy wspieranie wolności słowa.

Jest jeszcze jedna bardzo istotna cecha myśli prawicowej: umiejętność realizowania postawionych sobie celów, tak by nie rezygnować z najbardziej podstawowych wartości. Jeżeli moim celem jest budowa strefy wolności słowa, będę starał się ją poszerzać nawet za cenę upokorzeń. Nie trzeba zawsze udowadniać swoich racji za wszelką cenę. Taki rewolucyjny zapał, pieniactwo, nieumiejętność zawarcia w oczywistych sprawach kompromisu charakteryzowały kiedyś rewolucyjne ruchy lewicowe. Dlatego mogły one dochodzić do władzy tylko drogą przewrotów. Z czasem lewica w Europie nauczyła się pewnej dozy pragmatyzmu. Jednak umiejętność budowania i łączenia pozostaje cechą prawicy. Im mocniej stoi się przy swoich wartościach, tym bardziej trzeba umieć rozmawiać z ludźmi, którzy mogą się od nas różnić. Jest to wspaniała cecha, którą przekazała światu kultura chrześcijańska. Nie przez przypadek w regułach zakonów pokorę zapisano jako jedną z najważniejszych cnót duchownego. Czasem dla dobra Polski trzeba przyjąć niesprawiedliwe sądy i zapomnieć urazy. Taka postawa daje przykład i zachęca ludzi do działania.

 

Źródło: Gazeta Polska Codziennie