Polakom nie przyda się do niczego, chyba że ktoś wyniesie z lokalu kartkę i podłoży sobie pod nogę kiwającego się stołu.
Prezydent też ma problem ze wskazaniem jednego konkretnego argumentu, przemawiającego za wyrzuceniem 150–200 milionów złotych w błoto. Proszę wybaczyć, ale hasła „uruchamiamy debatę o konstytucji” nie kupuję, w każdym razie nie za takie absurdalne pieniądze. Ze wstępnych ocen i deklaracji wynika jasno, że więcej podmiotów chce to referendum zbojkotować lub co najmniej zniechęca swoich wyborców, niż ma zamiar je wspierać. Średnio rozgarnięta opozycja mówi wprost, że nie pójdzie do urn, bo Andrzej Duda łamie konstytucję i nie ma prawa się do konstytucji odwoływać. PiS ustami Beaty Mazurek i Marka Suskiego, czyli de facto Jarosława Kaczyńskiego, oświadcza nieco łagodniej, że pomysł jest taki sobie, a frekwencja zapowiada się na fatalnym poziomie. Kto w takim razie będzie nakręcał kampanię quizu zbudowanego z 15 pytań, gdy zacznie się wojna o samorządy? Równie dobrze można oczekiwać, że kibice w trakcie mistrzostw zamiast meczów będą oglądać balet. Spróbuję zgadnąć, o co chodzi. Prezydent zgłosił referendum w czasach, gdy był to jego jedyny pomysł na usamodzielnienie polityczne i teraz nie potrafi się wycofać. Typowe dla polityków, ale wystarczyło policzyć koszty i tutaj ponad wszelką wątpliwość wycofanie się jest tańsze, nie tylko politycznie.
Nie sądzę jednak, aby Andrzej Duda ze swoim otoczeniem cięli koszty. Niezdrowe ambicje wzięły górę i kompromitacja jest nieuchronna.
Źródło:
