W cieniu prawyborów w Platformie Obywatelskiej, gdzie o nominację na kandydata na prezydenta RP walczą ze sobą Rafał Trzaskowski i Radosław Sikorski, trwa gorączkowe poszukiwanie kandydata Zjednoczonej Prawicy.
Jedną z pierwszych decyzji po nielegalnym przejęciu TVP było usunięcie z serwerów serialu „Reset” autorstwa Michała Rachonia i prof. Sławomira Cenckiewicza. Szczęśliwie system medialny nie jest już tak szczelnie domknięty.
Gdyby wiedzę na temat trwających protestów i zamieszek w Wielkiej Brytanii czerpać jedynie z tamtejszych mainstreamowych mediów, można by dojść do wniosku, że za wszystko odpowiedzialna jest „skrajna prawica”. Dowiedzielibyśmy się m.in., że za pomocą dezinformacji i dzięki szerzeniu nienawiści w mediach społecznościowych podburzono antyimigranckie bojówki oraz zwykły motłoch do eksplozji agresji w stronę migrantów i pomagających im w asymilacji społeczników.
Nieznośna przedwyborcza propaganda płynąca ze strony koalicji 13 grudnia ma wiele odcieni, ale jeden kluczowy cel. Donald Tusk, nie bawiąc się w półśrodki, usiłuje trwale osłabić „obóz niepodległościowy”, a Polskę sprowadzić do roli „obszaru zamieszkiwania Polaków”, bo takie będzie jej miejsce w sfederalizowanej Europie.
Tego, że w trakcie prezydentury Donalda Trumpa prawda o sytuacji w Polsce pod rządami koalicji 13 grudnia zacznie przebijać się do świadomości świata zachodniego, można było się spodziewać. Opublikowany przez Hudson Institute, konserwatywny amerykański think tank, raport na temat rządów Donalda Tuska to pierwsza, ale zapewne nie ostatnia publikacja, która ukazuje się wbrew kłamstwom i milczeniu liberalnych polityczno-medialnych elit.
W czerwcu br. ukazał się raport Instytutu Ordo Iuris dotyczący przestępstw z nienawiści wobec chrześcijan. Instytut, w złożonym do Organizacji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie dokumencie, wylicza, że w Polsce tylko w 2023 roku odnotowano aż 118 przypadków ataków na wiernych i duchownych, a liczba ta wzrasta.
Dokonane w blasku fleszy zatrzymanie byłego wiceministra sprawiedliwości Marcina Romanowskiego, zapowiedź kolejnych pokazówek i ostentacyjne wręcz nieliczenie się z prawem są dowodami na to, europejscy patroni Donalda Tuska dali mu „wolną rękę”. Jak się jednak okazuje, nie wszędzie te działania przyjmowane są z milczącą aprobatą.
