Sprawdź gdzie kupisz Gazetę Polską oraz Gazetę Polską Codziennie
Lista miejsc »
By Creator:Florian Cynk - cyfrowe.mnw.art.pl, Domena publiczna, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=31053985
W 1636 roku uroczyście przeniesiono relikwie patrona Litwy do kaplicy katedralnej, którą ufundowali Zygmunt III i Władysław IV. Uroczystość ta miała ogromną rangę i oprawę. Powiadomiono wszystkich dwory europejskie. Prawdopodobnie wówczas odbył się pierwszy jarmark odpustowy zwany od tamtego momentu Kaziukami. Kaziuki odbywały się na Placu Katedralnym, a od 1901 roku na Placu Łukiskim. W trakcie jarmarku przechodziły przez miasto pochody na czele z kuglarzami i przebierańcami. W okresie międzywojennym pochód otwierał wilnianin przebrany za św. Kazimierza. Nie wiadomo kiedy pojawiła się na Kaziukach tradycja sprzedawania piernikowych serc z wyznaniami miłosnymi, ale bardzo szybko zdobyły sobie popularność i nikt nie wyobrażał sobie bez nich prawdziwego kaziukowego święta.
Św. Kazimierz był synem Kazimierza Jagiellończyka. Przygotowywany do objęcia tronu był przez prawie dwa lata namiestnikiem ojca w królestwie. Miał tytuł „secundogentis Regis Poloniae” i rezydował w Radomiu. Jego krótkie rządy były przez ówczesnych dobrze oceniane. Dzięki ukróceniu rozbojów poprawiło się bezpieczeństwo na drogach. Zlikwidowano zaległości sądu królewskiego. Szybko jednak okazało się, że królewicz cierpi na gruźlicę. Zmarł na rękach Kazimierza Jagiellończyka w Grodnie 4 marca 1484 roku. Wkrótce zaczął się szerzyć kult Kazimierza. Starania o wyniesienie go na ołtarze rozpoczął jego brat Zygmunt Stary. Przysłany w tej sprawie przez papieża legat Zaccaria Ferreri napisał na cześć Kazimierza hymn po łacinie, spisał żywot i przygotował teksty liturgiczne ku jego czci. Leon X w 1521 r. wydał bullę kanonizacyjną i wręczył ją biskupowi płockiemu Erazmowi Ciołkowi, który niestety zaraz potem zmarł we Włoszech. Dokumenty kanonizacyjne, które miał przy sobie, zaginęły. Dopiero król Zygmunt III Waza uzyskał nową bullę wydaną 7 listopada 1602 r. przez Klemensa VIII na podstawie kopii bulli Leona X, znalezionej w archiwum watykańskim.
Z okazji kanonizacji otwarto grób świętego Kazimierza. Według świadków jegociało po 118 latach było nienaruszone. U wezgłowia znaleziono pergamin z ulubionym hymnem świętego „Omni die dic Mariae”, czyli „Każdego dnia sław Maryję”. Święty Kazimierz jest od 1636 r. głównym patronem Litwy.
Źródło: niezalezna.pl
Św. Kazimierz był synem Kazimierza Jagiellończyka. Przygotowywany do objęcia tronu był przez prawie dwa lata namiestnikiem ojca w królestwie. Miał tytuł „secundogentis Regis Poloniae” i rezydował w Radomiu. Jego krótkie rządy były przez ówczesnych dobrze oceniane. Dzięki ukróceniu rozbojów poprawiło się bezpieczeństwo na drogach. Zlikwidowano zaległości sądu królewskiego. Szybko jednak okazało się, że królewicz cierpi na gruźlicę. Zmarł na rękach Kazimierza Jagiellończyka w Grodnie 4 marca 1484 roku. Wkrótce zaczął się szerzyć kult Kazimierza. Starania o wyniesienie go na ołtarze rozpoczął jego brat Zygmunt Stary. Przysłany w tej sprawie przez papieża legat Zaccaria Ferreri napisał na cześć Kazimierza hymn po łacinie, spisał żywot i przygotował teksty liturgiczne ku jego czci. Leon X w 1521 r. wydał bullę kanonizacyjną i wręczył ją biskupowi płockiemu Erazmowi Ciołkowi, który niestety zaraz potem zmarł we Włoszech. Dokumenty kanonizacyjne, które miał przy sobie, zaginęły. Dopiero król Zygmunt III Waza uzyskał nową bullę wydaną 7 listopada 1602 r. przez Klemensa VIII na podstawie kopii bulli Leona X, znalezionej w archiwum watykańskim.
Z okazji kanonizacji otwarto grób świętego Kazimierza. Według świadków jegociało po 118 latach było nienaruszone. U wezgłowia znaleziono pergamin z ulubionym hymnem świętego „Omni die dic Mariae”, czyli „Każdego dnia sław Maryję”. Święty Kazimierz jest od 1636 r. głównym patronem Litwy.
Źródło: niezalezna.pl
Zobacz więcej
Niezależna TOP
