Jak w szwajcarskim zegarku

Konwencja Andrzeja Dudy może stać się przełomem w kampanii prezydenckiej Prawa i Sprawiedliwości. Dotychczas nawet w twardym elektoracie PiS – wśród ludzi, którzy nie mają wątpliwości, że partia Jarosława Kaczyńskiego to jedyna alternatywa odzyskania Polski z rąk pasożytniczych grup interesów – pojawiały się wątpliwości co do dynamiki działań Dudy i sprawności jego zaplecza politycznego. Konwencja dowiodła, że kandydat ma potencjał przywódczy i potrafi mobilizować wokół siebie wyborców. Jego przemówienie było niezwykle trafnie zbudowane. Zawierało elementy osobiste, polityczne, krytykę urzędującego prezydenta – wszystko to w zdrowych proporcjach. Pokazało kogoś, kto jest liderem wyzbytym kompleksów, kto widzi perspektywy rozwoju kraju. Ale konwencja ukazała też coś jeszcze: okazało się, że maszyna organizacyjna PiS potrafi sprawnie działać. Połączenie tych dwóch czynników – kandydata i zaplecza – sprawiło, że sobotnie wydarzenie było sukcesem. To bardzo ważny komunikat dla osób rozczarowanych błędami taktycznymi PiS. Okazało się, że partia ma w sobie potencjał, a wybrany został taki kandydat, że w tej chwili trudno wyobrazić sobie lepszego.

 

Źródło: Gazeta Polska Codziennie