Ciekawostki turystyczne: Trójmiejski Park Krajobrazowy

Park obejmuje część terenów Gdyni, Rumi, Szemudu i Wejherowa oraz fragmenty terenów Sopotu i Gdańska. Park posiada otulinę o powierzchni 16 542 ha. Lasy wchodzące w skład TPK są, z wyjątkiem rezerwatów przyrody lasami gospodarczymi i zarządzane są przez Nadleśnictwo Gdańsk. Park został utworzony w 1979 r.

Rzeźba terenu została ukształtowana przez lądolód i procesy z nim związane ok. 13-15 tys. lat temu. Śladami działalności lądolodu są zarówno głęboko wcięte doliny, liczne głazy narzutowe, jak i bogata sieć wodna (potoki oraz kilkanaście jezior) oraz torfowiska.

W zachodniej części przeważają połacie falistej moreny dennej, oraz gdzieniegdzie wzniesienia moreny czołowej. Można także zaobserwować takie formy terenu jak: równina sandrowa, rynny polodowcowe wypełnione wodami jeziornymi oraz niecki wytopiskowe.

Wschodnia część obejmuje strefę krawędziową wysoczyzny. Przeważają tam erozyjne formy terenu: głęboko wcięte doliny, duże deniwelacje dochodzące do 80 m (przy nachyleniu zboczy do 40%) – Lasy Oliwskie.

Na terenie parku znajdują się m.in. wzniesienia: Cieniawa, Głowica, Góra Dantyszka, Ślimak, Wiecha, Wzgórze Pachołek.

Najbardziej rozpowszechnionym drzewem w parku jest sosna zwyczajna, a oprócz niej duży udział mają: buk zwyczajny, dąb bezszypułkowy i szypułkowy, brzoza brodawkowata i omszona, olsza czarna, topola osika i wierzba iwa. Ogólnie liczbę gatunków flory naczyniowej szacuje się na 850. Z tego 49 gatunków podlega ochronie ścisłej i 17 gatunków ochronie częściowej. W parku występuje szereg roślin rzadkich, reliktowych i górskich (m.in. poryblin kolczasty, manna gajowa, podrzeń żebrowiec, przetacznik górski). Na terenie TPK zinwentaryzowano ponad 60 gatunków roślin chronionych całkowicie lub częściowo (w tym endemicznych).

Spośród innych przedstawicieli flory należy wymienić: 4 gatunki mszaków, ok. 200 gatunków grzybów wielkoowocnikowych i 50 gatunków porostów naskalnych.

Najstarszym drzewem w Parku jest ponad 350-letni dąb szypułkowy, znajdujący się w Dolinie Samborowo i objęty ochroną jako pomnik nazywany Grubym Dębem posiada wymiary: wysokość – ponad 25 m, obwód w pierśnicy – 561 cm.

Z dużych ssaków żyją w parku m.in. dzik, sarna, jeleń szlachetny oraz łoś, a z mniejszych: zając szarak, królik europejski, wiewiórka, lis, borsuk oraz nietoperze borowiec wielki i nocek duży. Ptaki reprezentowane są przez m.in.: bielika, jastrzębia, myszołowa, sowy: włochatkę, uszatkę i puszczyka, dzięcioła czarnego i zielonego. Poza tym na terenie parku zaobserwowano 8 gatunków płazów i 5 gatunków gadów.

Istniejące rezerwaty przyrody: Źródliska w Dolinie Ewy; Zajęcze Wzgórze; Kacze Łęgi; Cisowa; Lewice; Gałęźna Góra; Pełcznica; Wąwóz Huzarów; Łęg nad Swelinią; Dolina Strzyży.

Na terenie parku i jego otuliny znajduje się także około 170 pomników przyrody (głównie drzew, grup drzew i głazów), zespół przyrodniczo-krajobrazowy „Dolina Potoków Strzyża i Jasień”, 20 użytków ekologicznych oraz 3 obszary sieci Natura 2000. 

W obrębie TPK znajduje się zabytkowa Kalwaria Wejherowska, najstarsze obok Kalwarii Zebrzydowskiej i Pakoskiej sanktuarium Męki Pańskiej w Polsce.

Przez park przebiega siedem znakowanych szlaków turystyki pieszej: Szlak Trójmiejski żółty  Gdańsk – Gdynia, długość 45,9 km;  Szlak Zagórskiej Strugi czarny Gdynia Wzgórze Św. Maksymiliana – Wejherowo, długość 56 km; Szlak Wejherowski czerwony Sopot Kamienny Potok – Wejherowo, długość 55 km; Szlak Kartuski niebieski Sopot Kamienny Potok – Kartuzy, długość 69,5 km; Szlak Skarszewski zielony Sopot Kamienny Potok – Skarszewy, długość 80,7 km; Szlak Wzgórz Szymbarskich czarny Sopot – Sierakowice, długość 120,3 km; Szlak Źródła Marii czarny Gdańsk Osowa – Gdynia Wielki Kack, długość 10,5 km.

Przez Park przebiega również osiem ścieżek rowerowych, z których najdłuższa liczy 43 km i wiedzie z Wejherowa do Gdyni Głównej oraz dwie ścieżki przyrodnicze: w Dolinie Samborowo oraz w Marszewie.

 

 

Źródło: niezalezna.pl

#Trójmiejski Park Krajobrazowy #polskie parki