Sąd Najwyższy uchylił umorzenie sprawy Kamińskiego i innych byłych szefów CBA. Jak uzasadniono tę decyzję?
Sąd Najwyższy we wtorek uchylił umorzenie sprawy Mariusza Kamińskiego i innych byłych szefów Centralnego Biura Antykorupcyjnego (CBA), którzy zostali skazani w pierwszej instancji, a następnie ułaskawieni przez prezydenta. Sprawa została przekazana do ponownego rozpoznania przez sąd okręgowy.
Sprawowanie wymiaru sprawiedliwości w polskim porządku prawnym jest wyłączną domeną sądów powszechnych i Sądu Najwyższego.
– podkreślił w ustnym uzasadnieniu wyroku sędzia Piotr Mirek.
Dodał, że w ramach sprawowania tego wymiaru sprawiedliwości sądy mają prawo do dokonywania wykładni przepisów prawa, ustaw i konstytucji.
Cała sprawa ciągnie się już od lat. W marcu 2015 roku Sąd Rejonowy Warszawa-Śródmieście skazał w pierwszej instancji byłego szefa CBA Mariusza Kamińskiego (obecnie ministra spraw wewnętrznych i administracji) oraz Macieja Wąsika (ówczesnego zastępcę Kamińskiego w CBA, obecnie wiceministra spraw wewnętrznych i administracji) na 3 lata więzienia, m.in. za przekroczenie uprawnień i nielegalne działania operacyjne CBA podczas tzw. "afery gruntowej" w 2007 roku. Dwóch innych byłych członków kierownictwa CBA zostało skazanych na kary po 2,5 roku.
Zanim Sąd Okręgowy w Warszawie rozpatrzył apelacje oskarżonych, w listopadzie 2015 roku prezydent Andrzej Duda ułaskawił wszystkich czterech nieprawomocnie skazanych. W marcu 2016 roku Sąd Okręgowy uchylił wyrok Sądu Rejonowego, a wobec aktu łaski prezydenta umorzył sprawę ostatecznie. Osoby występujące jako oskarżyciele posiłkowi złożyły kasacje od tego wyroku do Sądu Najwyższego. Sprawa była zawieszona przez długi czas w Sądzie Najwyższym ze względu m.in. na spór kompetencyjny zgłoszony do Trybunału Konstytucyjnego przez marszałka Sejmu. Sąd Najwyższy wydał również uchwałę w 2017 roku dotyczącą prawa łaski.
W ostatni piątek Trybunał Konstytucyjny wydał orzeczenie związane z tą sprawą i sporem kompetencyjnym. Trybunał Konstytucyjny orzekł, że prawo łaski jest wyłączną i niepodlegającą kontroli kompetencją Prezydenta RP, mającą ostateczne skutki prawne, a Sąd Najwyższy nie ma kompetencji do sprawowania kontroli nad wykonywaniem przez prezydenta prawa łaski.
Źródło: Niezalezna.pl, PAP
