Niezliczona ilość analiz ekspertów wskazuje, że jeżeli dojdzie do wybuchu wojny Rosji z NATO, jako pierwsze zostaną zaatakowane kraje bałtyckie. Są sąsiadami agresora, a i potencjał zbrojny mają znacznie mniejszy niż Polska. Co więc robią Bałtowie? Biorą sprawy w swoje ręce.
Przyznam, że nie zgadzam się z wieloma tezami stawianymi przez prezydenta Ukrainy Wołodymyra Zełenskiego, zwłaszcza w ostatnich tygodniach, ale w jednym ma całkowitą rację. Rosja nie dąży do zawarcia pokoju i zawieszenia broni.
Podczas zakończonej wczoraj wizyty na Słowacji prezydent RP Andrzej Duda przypomniał o konieczności zwiększenia wydatków na obronność w krajach NATO do 3 proc. PKB. Polski przywódca zabiega o to, by sprawa ta została załatwiona już podczas czerwcowego szczytu Sojuszu w Hadze.
Zaufać Putinowi to jak podać rękę diabłu. Coraz częściej dostrzega to amerykańska administracja w kontekście toczących się negocjacji pokojowych ws. Ukrainy. Kijów w większości zgadza się na przedkładane propozycje (choć nie bez perturbacji), podczas gdy Rosja piętrzy żądania i deklaruje, że o żadnych ustępstwach nie będzie mowy.
Na Białorusi pewne są trzy rzeczy. Po pierwsze pałac w Mińsku nadal jest w rękach uzurpatora władzy prezydenckiej, czyli Alaksandra Łukaszenki, który we wtorek zainaugurował swoją siódmą kadencję.
Dokładnie cztery lata temu, 25 marca 2021 r., białoruski reżim bezpodstawnie aresztował Andrzeja Poczobuta. Polski dziennikarz, działacz zdelegalizowanego przez Łukaszenkę Związku Polaków na Białorusi (ZPB) usłyszał absurdalne zarzuty, m.in. rehabilitacji nazizmu.
Ciekawą strategię przyjęło Ministerstwo Obrony Narodowej. W większości przypadków resort krytykuje działania poprzedników, a jak przychodzi co do czego, czerpie z nich garściami.
To było do przewidzenia. Wraz z końcem zimy i poprawą pogody zaostrzył się kryzys migracyjny na granicy z Białorusią. Dyktator Alaksandr Łukaszenka już w styczniu zapowiadał, że nie będzie „nikogo trzymał siłą” w kraju, co było zapowiedzią, że w niedalekiej perspektywie należy spodziewać się kolejnej odsłony wojny hybrydowej, wymierzonej w nasz kraj.
W 2024 r. zmarnowano potencjał ochotników. Wprowadzono limity przyjęć do zawodowej służby wojskowej, które stały się przysłowiowym gwoździem do trumny w kwestii zwiększenia liczebności Sił Zbrojnych. Zamrożono rozwój nowych struktur i infrastruktury koszar w wojsku. Ponadto MON nie wprowadza innowacji do organizowanych przez siebie szkoleń. Należy też zdynamizować nabór do Sił Zbrojnych – mówi w rozmowie z portalem Niezależna.pl gen. bryg. rez. Mirosław Bryś, były szef Centralnego Wojskowego Centrum Rekrutacji (CWCR).
Jeżeli w tak dużym kraju jakim jest Francja, można wyeliminować z wyborów jednego z kluczowych polityków, w dodatku prowadzącego w sondażach, to siłą rzeczy można spodziewać się podobnych sytuacji w innych państwach. Pamiętajmy też o tym, co wcześniej stało się w Rumunii. To sytuacje bezprecedensowe, niespotykane wcześniej w Europie – mówi portalowi Niezależna.pl Kacper Kita, ekspert ds. Francji, publicysta portalu Nowy Ład.
