Ciekawostki turystyczne: Sulejowski Park Krajobrazowy

Park obejmuje i ochrania jeden z najcenniejszych fragmentów dorzecza Pilicy w jej środkowym odcinku od okolic Bąkowej Góry po okolice Tomaszowa Mazowieckiego. Symbolem parku (logo) jest wieża Opacka klasztoru Cystersów w Sulejowie.

Osią parku jest rzeka Pilica i założony na niej w latach 70-tych Zbiornik Sulejowski. Zalew Sulejowski to jeden z największych akwenów wodnych w środkowej Polsce o powierzchni 22 km2, dł. ok. 17 km i szerokości dochodzącej do 2 km. Zbiornik ciągnie się od Sulejowa do Smardzewic. Celem utworzenia zbiornika było zaopatrzenie Łodzi w wodę. Obecnie pełni głównie funkcję turystyczno – rekreacyjną. Stanowi miejsce wypoczynku i rekreacji dla turystów. Są tu liczne plaże, kąpieliska, ośrodki wypoczynkowe, hotele i inne obiekty infrastruktury turystycznej takie jak przystanie wodne i wypożyczalnie sprzętu wodnego. Jest również ostoją wielu gatunków ryb, m.in. szczupak, okoń, leszcz. 

Park ochrania krajobraz nadrzeczny Pilicy, Czarnej Malenieckiej (Koneckiej), delty Luciąży, śródleśnych strumieni. Znajduje się tu fragment najlepiej zachowanego koryta Pilicy charakteryzujący licznymi, naturalnymi i malowniczymi meandrami. Pozornie nizinne tereny poprzecinane są dolinami i wąwozami przez co mają charakter pagórkowaty z wyraźnymi obniżeniami dna dolin oraz wzniesionymi brzegami odsłaniającymi widoki na otaczające tereny.

Na krajobraz składają się również wartości kulturowe. Wody Pilicy stanowiły niegdyś zaczątek pierwszych osiedli ludzkich. W ich sąsiedztwie rozwijała się kultura, która na przestrzeni wieków pozostawiła po sobie ślady w krajobrazie t.j. ruiny zamków, stare kościółki, cmentarzyki. Tradycje i zwyczajach środkowego Nadpilicza są nadal pielęgnowane i przekazywane z pokolenia na pokolenia.

Prawie 70% powierzchni parku zajmują lasy, 5% stanowią łąki i pastwiska, a 12% wody powierzchniowe (w tym Zalew Sulejowski 11%).
Na terenie parku oraz jego otuliny znajduje się 11 rezerwatów przyrody. Chronione są jodły pospolite, świerki, buki, klony i jawory. Charakter dolinny parku odzwierciedla występowanie muraw nawapiennych, torfów i laków o podłożu piaszczysto-torfowym.

Przez park przebiega pieszy Szlak Rekreacyjny Rzeki Pilicy.

Wśród elementów i cech środowiska kulturowego szczególną uwagę zwraca Opactwo Cystersów w Sulejowie – Podklasztorze. Założone w 1176 r. Opactwo jest najcenniejszym i jednym z najstarszych zabytków późnoromańskich, należy do lepiej zachowanych obronnych założeń cysterskich w Europie. 

Sulejów przez ponad sześć wieków pozostawał w rękach zakonników, by w 1819 r. stać się własnością rządową. Ochroną konserwatorską objęty jest zespół neogotyckiego kościoła p.w. św. Floriana. 

Bąkowa Góra to wzniesienie o wysokości 282 m n.p.m. położone w otulinie Parku, po zachodniej stronie Pilicy, z którego roztacza się widok na Dolinę Pilicy. Wśród zadrzewienia starego parku znajdziemy ruiny zamku – rycerskiej siedziby obronnej wzniesionej na przełomie XIV i XV w., na miejscu starszego założenia obronnego przez rodzinę Bąków oraz dwór późnobarokowy wzniesiony przez Małachowskich w latach 1770–1780. Tuż poniżej szczytu wzniesienia znajduje się kościół parafialny pod wezwaniem Św. Trójcy z XV w., przebudowany w XVII i XVIII w. Na dziedzińcu kościelnym stoi wybudowana w XVIII w. czworoboczna, murowana, dwukondygnacyjna dzwonnica z dzwonem z 1657 r.

Majkowice położone są w Dolinie Pilicy poniżej Bąkowej Góry, na uboczu. Wioska zachowała okolnicowy – średniowieczny układ rozplanowania wsi – zabudowania są położone wokół stawu. W południowej części wsi, przy głównej drodze, znajdują się ruiny renesansowego zamku wzniesionego przez rodzinę Majkowskich w połowie XVI w., później rozbudowanego. Zamek zbudowano z łamanego wapienia i cegły. Najlepiej zachowała się trzykondygnacyjna, narożna baszta; w przyziemiu na rzucie koła, w środkowej kondygnacji jest ośmioboczna, w najwyższej – kwadratowa; w ścianach strzelnice kluczowe i renesansowe ościeże okienne. Wokół ruin zamku znajdują się pozostałości parku przyzamkowego w postaci grupy potężnych dębów. Wśród podmokłych łąk pomiędzy zabudowaniami wsi a Pilicą znajduje się pozostałość grodziska stożkowego. Gródek ma postać kolistego kopca, otoczonego szeroką fosą i zewnętrznym wałem obwodowym. Jest pozostałością obronnej siedziby rycerskiej.

Na walory kulturowe obszaru Sulejowskiego Parku Krajobrazowego składają się charakterystyczne elementy krajobrazu wiejskiego, stanowiące osobliwość Nadpilicza – kapliczki i krzyże przydrożne, często w otoczeniu zieleni oraz kapliczki nadrzewne.

 

Źródło: niezalezna.pl