Wartość człowieka współkonstytuują dwa rodzaje wartości. Jedne wiążą się z faktem, że jesteśmy osobami, a nie zwierzętami czy roślinami. Filozofowie nazywają je wartościami ontycznymi. Każdy z nas jako niepowtarzalna wartość (ja aksjologiczne) jest obdarzony godnością i przez to zasługuje na szacunek.
W człowieczeństwie, w godności jesteśmy równi. Natomiast nie jesteśmy równi – i żadna moda oraz żadne ideologiczne slogany nie są w stanie zmienić tego faktu – jako podmioty, nosiciele wartości jakościowych: witalnych, intelektualnych, moralnych i religijnych. Jedni z nas tryskają zdrowiem, a inni chadzają od lekarza do lekarza. Są wśród nas osoby obdarzone poczuciem humoru, ale również ponuracy. Niektórzy z nas to istoty uczciwe, pracowite, odpowiedzialne, kochające swoją ojczyznę itp., natomiast inni to m.in. kłamcy, osoby szkodzące ojczyźnie, a nawet zbrodniarze. Poczucie własnej wartości wynika nie tylko z faktu, że jesteśmy niepowtarzalnymi osobami obdarzonymi godnością, ale także z tego, jakimi jesteśmy ludźmi. Czy jednak poczucie to jest adekwatne do naszej faktycznej wartości?