Wyrokiem z dnia 20 lutego 2025 roku Sąd Rejonowy Szczecin – Centrum w Szczecinie uznał byłych funkcjonariuszy ZOMO – Andrzeja M., Marka R. i Tomasza T. – winnymi udziału w pobiciu Stanisława M., uczestniczącego w dniu 15 września 1982 roku w Szczecinie w manifestacji uliczną przeciwko bezprawiu stanu wojennego w Polsce – napisał w oświadczeniu prok. Marek Rabiega Naczelnik Oddziałowej Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu w Szczecinie.
Z ustaleń w śledztwie Oddziałowej Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu w Szczecinie wynikało, że Stanisław M. został zatrzymany w dniu 15 września 1982 roku około godz. 21-ej na Placu Zwycięstwa w Szczecinie przez funkcjonariuszy Zmotoryzowanych Odwodów Milicji Obywatelskiej (ZOMO) Andrzeja M., Marka R. i Tomasza T., w związku z podejrzeniem udziału w odbywającej się tam demonstracji ulicznej.
W trakcie legitymowania jeden z funkcjonariuszy ZOMO zadał Stanisławowi M. uderzenie ręką w twarz, po czym trzej funkcjonariusze obezwładnili pokrzywdzonego, a następnie w czasie prowadzenia do zaparkowanego nieopodal radiowozu milicyjnego zadawali mu uderzenia pięściami w głowę. Po osadzeniu w radiowozie, funkcjonariusze kilkakrotnie uderzyli zatrzymanego pałką milicyjną w twarz i głowę, narażając go na bezpośrednie niebezpieczeństwo ciężkiego uszkodzenia ciała lub ciężkiego rozstroju zdrowia i spowodowali obrażenia ciała w postaci licznych zasinień twarzy.
– czytamy w oświadczeniu.
Sąd Rejonowy Szczecin – Centrum w Szczecinie, uznając byłych funkcjonariuszy ZOMO winnymi zarzuconego im w akcie oskarżenia czynu wymierzył im kary 1 roku pozbawienia wolności, 8 miesięcy pozbawienia wolności i 3 miesięcy pozbawienia wolności, zawieszając ich wykonanie na okres 2 lat próby. Nałożył na skazanych obowiązek przeproszenia pokrzywdzonego oraz zdecydował o podaniu wyroku do publicznej wiadomości.
Sąd w pełni podzielił stanowisko prokuratora Oddziałowej Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu w Szczecinie, prezentowane w akcie oskarżenia oraz na rozprawie przed sądem, że działania skazanych podjęte wobec Stanisława M. wyczerpały znamiona zbrodni komunistycznej, będącej jednocześnie zbrodnią przeciwko ludzkości, w postaci poważnej represji motywowanej względami politycznymi wobec osoby o poglądach krytycznych wobec ówczesnej władzy.