Rezerwat przyrody nieożywionej pod Niekłaniem to miejsce piękne, wyjątkowe i warte odwiedzenia. Znajduje się w powiecie koneckim, w północnej części województwa świętokrzyskiego, w pobliżu miejscowości Niekłań Wielki. Skałki ciągną się na długość około 1 kilometra, ich wysokość dochodzi do 8 metrów.
Rezerwat ma powierzchnie: 6,18 ha, jest fragmentem boru mieszanego z dominantą sosny. Wśród drzewostanu występują zwietrzałe skały, piaskowcowe o osobliwych kształtach. Te przedziwne kształty skały uzyskały na skutek wietrzenia i działalności wiatru, sprawiły to także warstwy kamienia o niejednolitym charakterze.
W szczelinach skalnych występuje bardzo rzadka paproć – zanokcica północna, roślina reliktowa schyłku epoki lodowcowej. Z bardziej popularnych roślin występują storczyki i widłaki. W okolicy znajduje się wywierzysko o nazwie Biały Stok będący początkiem rzeki Kamiennej.
Osobliwością rezerwatu oraz głównym przedmiotem ochrony są okazałe wychodnie skał piaskowcowych zbudowanych z utworów ery mezozoicznej (w okresie jury i triasu). Skały powstały w strefie ciepłego morza na jego brzegu lub przybrzeżnych płyciznach.
Obecnie skałki mają formę ambon, grzybów, stołów, progów, wyróżniono też 3 niewielkie jaskinie.
Zachodnią część rezerwatu porasta najstarszy zachowany na tym terenie drzewostan dębowo-sosnowy w wieku ok. 150 lat.
Według danych historycznych w 1863 roku stacjonował tu w czasie powstania styczniowego obóz jednego z najwybitniejszych dowódców Kielecczyzny - Dionizego Czachowskiego.
Rezerwat znajduje się w pobliżu drogi Odrowąż (przy drodze Końskie – Skarżysko-Kamienna) – Niekłań Wielki – Huta – Szydłowiec. Jest punktem początkowym czarnego szlaku turystycznego prowadzącego do miejscowości Wólka Plebańska. Przez rezerwat przechodzi niebieski szlak turystyczny ze Skarżyska-Kamiennej (Pogorzałe) do Kuźniaków.