Walczymy o honorowe obywatelstwo stolicy dla ppor. Juliusza Kuleszy – obrońcy reduty PWPW
Z apelem o przyznanie tego tytułu zwróciła się do radnych PiS, Fundacja PWPW. Zamieściła też prośbę o poparcie akcji na twitterze. Ppor. Juliusz Kulesza to ostatni żyjący żołnierz oddziału bojowego PWB17S. Za kilka dni obchodzi 90-te urodziny.
Juliusz Kulesza wychował się na Starym Mieście i Żoliborzu. Jego rodzice pracowali w Polskiej Wytwórni Papierów Wartościowych. W latach 1942-1944 Kulesza był praktykantem-rysownikiem w PWPW (przemianowanej na Staatsdruckerei). Jako 16-latek walczył w Powstaniu Warszawskim na Starym Mieście. Był żołnierzem Armii Krajowej, pseudonim „Julek”, w samodzielnej grupie PWB/17/S (Podziemna Wytwórnia Banknotów), uczestnikiem bojów o redutę PWPW, odznaczony Krzyżem Walecznych. Po wojnie pracował jako projektant grafiki użytkowej dla wielu wydawnictw (około 800 projektów zostało zrealizowanych drukiem). Pisał książki o tematyce powstańczej m.in. „Z tasiemką na czołgi”, „Starówka. Warszawskie Termopile 1944”, „Reduta PWPW”, „Zakazane gole. Futbol w okupowanej Warszawie”.
PWPW została przemianowana na Staats Druckerei, ale ciekawe, że nadal oficjalne druki firmowe były: Polska Wytwórnia Papierów Wartościowych. Państwową dopiero po wojnie stała się, to była spółka akcyjna z [państwowym] udziałem. Można bez dużej przesady powiedzieć, że to była przechowalnia ludzi. Przed wojną, o ile pamiętam, to pracowało około czterysta czy pięćset osób, natomiast w czasie okupacji pracowało ponad dwa tysiące, a przecież zadania produkcyjne były te same, jeśli nie mniejsze. Znaczków pocztowych polskich nie było. Więc było na wielką skalę fikcyjne zatrudnienie. Wykorzystując to, że Niemcy mieli dwóch swoich Treuhänderów, czyli komisarzy, którzy nadzorowali to wszystko, ale oni nie panowali nad sytuacją. Cały średni personel, a nawet nie tylko, to byli Polacy. Zresztą późniejsza moja jednostka powstańcza, grupa PWB/17, to byli przede wszystkim ci pracownicy PWPW. Tam powstała ta grupa konspiracyjna, która zasilała pieniędzmi Armię Krajową.
– wspominał wojenne lata Kulesza w „Archiwum historii mówionej” Muzeum Powstania Warszawskiego.
Poniżej link do apelu Fundacji PWPW
https://twitter.com/RedutaPWPW/status/993428146455220224?s=19
Źródło: Fundacja PWPW
