Ciekawostki turystyczne: Park Ujazdowski w Warszawie
Park Ujazdowski to zabytkowy park w śródmieściu Warszawy, położony przy Alejach Ujazdowskich między ul. Piękną i placem Na Rozdrożu. Układ parku zachował się w stanie niezmienionym. W 1965 został on wpisany do rejestru zabytków. W 2002 zakończono jego rewaloryzację.
W XIX wieku w miejscu parku znajdował się rzadko zadrzewiony teren wykorzystywany do organizowania zabaw ludowych oraz jako plac ćwiczeń i rewii wojska. Ponieważ był on niewystarczający dla celów wystawowych postanowiono część tej nieruchomości przeznaczyć na park. Jej część wschodnią przekazano Szpitalowi Ujazdowskiemu, natomiast fragment przy placu na Rozdrożu przeznaczono pod budowę cerkwi św. Michała Archanioła.
Park został urządzony w latach 1893–1896 staraniem Komitetu Plantacyjnego. Projektantem był Franciszek Szanior. Był parkiem krajobrazowym. Znalazły się tam m.in. staw zaprojektowany przez Williama Heerleina Lindleya z wodą spływającą po granitowych skałach o powierzchni 0,4 ha oraz sztucznie uformowane wzniesienia. Przy budowie mostka po raz pierwszy na terenie Królestwa Polskiego zastosowano betonową konstrukcję przęsła. Park początkowo nie był ogrodzony.
W parku ustawiono kilka rzeźb. Z uwagi na jego dużą popularność wśród dzieci i młodzieży, odsłonięcie Ewy Edwarda Wittiga spowodowało protesty i ożywioną polemikę w prasie.
We wrześniu 1939 park był miejscem pochówków osób, które zginęły podczas obrony miasta. Wiosną 1944 zakazano wstępu do niego dla ludności polskiej. Na terenie parku rosną trzy drzewa – pomniki przyrody: orzech czarny, klon pospolity (odmiana Schwedlera) i dąb szypułkowy.
Powierzchnia parku wynosi 5,7 ha. Jest on ogrodzony i zamykany na noc.
Źródło: niezalezna.pl
