Kolegiata Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Jaśle – najstarszy zabytkowy kościół w Jaśle; wzniesiony w stylu gotyckim w 1446 lub najpóźniej w 1479 roku, od 2011 roku w randze kolegiaty. Przez stulecia pełnił funkcję kościoła farnego.
Budynek został zbudowany z kamienia w stylu gotyckim w XV wieku, najpewniej w 1446 roku. Kościół był wielokrotnie niszczony, przez co zatracił swoje pierwotne cechy obronne. Wpisany po raz pierwszy do rejestru zabytków w 1935 roku.
Niemal doszczętnie zniszczony w czasie II wojny światowej. Po okresie wojen kościół był trzykrotnie remontowany, został odbudowany i regotyzowany. Cieszy się zainteresowaniem historyków i znawców sztuki od końca XIX wieku.
W latach 60. kościół zakupił nowe organy, wykonano także nowe malowanie ścian oraz nowe ołtarze w stylu ludowym według projektu artysty rzeźbiarza Jerzego Bandury. Ołtarz główny przedstawiał scenę Wniebowzięcia Matki Boskiej. Ołtarz z lewej strony poświęcony był św. Józefowi, z prawej zaś Jezusowi Chrystusowi ukrzyżowanemu. Następnie zamontowano nową chrzcielnicę i ambonę. Sukcesywnie wykonano boazerie z nowymi konfesjonałami i stacje Drogi Krzyżowej. Wykonano też witraże najpierw w oknach prezbiterium.
W latach 70. ponownie malowano ściany kościoła. Wtedy przebito też zamurowane okna z lewej strony nawy głównej i za ołtarzem głównym, a we wszystkich oknach uzupełniono witraże. Zgodnie z zaleceniami konserwatora zabytków usunięto tynki z zewnętrznej strony kamiennego muru.
W roku 1998 rozpoczął się ostatni generalny remont kościoła, podczas którego odkryto pod tynkiem kilka warstw zabytkowych polichromii z prawej strony ołtarza. Wykonano też konserwację murów kościoła, zamontowano nowe ołtarze.