Ciekawostki turystyczne: Pałac Janaszów w Warszawie
Pałac Janaszów (znany także jako pałac Janaszów Czackich) – pałac znajdujący się w Warszawie przy ul. Zielnej 49. Pałac wzniesiono dla Jakuba Janasza, zamożnego przedstawiciela warszawskiej finansjery, w latach 1874–1880 według projektu Jana Heuricha starszego w stylu neobarokowym. Jest najlepiej zachowanym pałacem warszawskim pochodzącym z II połowy XIX wieku.
Architekt wzniósł budowlę w typie paryskich pałaców przyulicznych, która posadowiona została w linii ulicy Zielnej. Dopiero po odbudowie Warszawy ze zniszczeń wojennych pałac stał się budowlą wolnostojącą. Architekturę pałacu wyróżnia wysokie piano nobile przeznaczone na pomieszczenia reprezentacyjne i wyposażone w długi, ciągnący się przez całą szerokość elewacji frontowej balkon zdobiony piękną, żeliwną kratą.
Rodzina fundatora wywodziła się ze środowiska wielkiej finansjery warszawskiej choć miała aspiracje ziemiańskie. W roku 1893 po śmierci Jakuba Janasza wdowa po nim Róża z Goldstandów oraz ich córki Wiktoria Krzywoszewska i Julia Gutmanowa sprzedały pałac hr. Feliksowi i Zofii z Ledóchowskich Czackim.
Znamienne dla historii Warszawy, że siedziba przedstawiciela finansjery przechodzi w posiadanie rodziny arystokratycznej. W roku 1894 po śmierci Feliksa Czackiego pałac odziedziczyła wdowa po nim oraz dzieci: Tadeusz, Stanisław i Róża. W roku 1911 po śmierci matki pałac należał w całości do Stanisława. W 1939 budynek stał się własnością Polskiego Związku Przemysłowców Metalowych. Pałac zatracił cechy reprezentacyjne i zaczął pełnić funkcję kamienicy czynszowej.
Podczas II wojny światowej budynek został tylko nieznacznie uszkodzony. Po wojnie przeznaczono go na biura, co doprowadziło do dewastacji reprezentacyjnych wnętrz.
W latach 1970-73 pałac został poddany gruntownej restauracji przystosowując go do pełnienia funkcji siedziby dyrekcji naczelnej Przedsiębiorstwa Państwowego Pracownie Konserwacji Zabytków. Rekonstrukcji poddany został wystrój architektoniczny elewacji oraz wnętrz gdzie wykorzystano wzorniki francuskie z epoki. Zabytek jest przykładem dobrze zachowanego pałacu warszawskiego z drugiej połowy XIX wieku.
Źródło: niezalezna.pl
