Zdarza się to zresztą do dziś, z drugiej strony także kilka lat temu można było tam natrafić na straszne głupoty i zupełnie inne, nieprzenikające się z naszymi, światy rozmaitych społeczności fanów młodzieżowej popkultury. Czasem dochodziło do kolizji tych światów, jak wtedy, gdy po raz pierwszy trzeba było tłumaczyć, czym jest k-pop. Do krzykliwych i rozemocjonowanych fanek z jednej a politycznych mądrali i ironistów z drugiej dołączyli rozmaici napinacze i chuligani, fetyszyści i fantaści, słowem: świat w pigułce. Są też poszukiwacze, a nawet poszukiwaczki mocnych wrażeń! „Potrzebuję się wykrzyczeć na jakimś proteście, ale nie na takim (…), z którego cię wyproszą, jak rzucisz »k…« [w oryginale oczywiście niewykropkowane – przyp. KK], tylko na takim, gdzie fruwają mołotowy, a politycy boją się wyjść z domu. Potrzebuję grupy ludzi, którzy też się złoszczą i chcą być wku…ni [j.w.] razem” – pisze młoda użytkowniczka. Trochę osób odpisuje jej, że oni też, inni zaczynają się z niej nabijać i tu nagle okazuje się, że życie szybko weryfikuje młodzieńczą brawurę. Niby chciałoby się porzucać kamieniami i nawdychać gazu, zbudować barykadę, może nawet oberwać pałą, ale ucieka się za ograniczającą dostęp do konta kłódkę, gdy tylko ktoś napisze coś niewystarczająco afirmującego. Czasem największym przekleństwem może być spełnienie się naszych marzeń. Tymczasem marzenia groźnej twitterowiczki mają się szansę spełnić. Jeśli bowiem sprawy ułożą się tak, że po kolejnych wyborach na czele niestabilnego i rozrywanego konfliktami koalicjantów rządu stanie Donald Tusk, czeka nas niejedna zadyma. Górnicy, niekoniecznie najstarsi, pamiętają dobrze, o co chodzi. Stoczniowcy czy uczestnicy Marszów Niepodległości również.
Źródło: Gazeta Polska
