Protestuje przeciwko traktowaniu go jako przedmiotu, skomplikowanej maszyny i redukowaniu go do funkcji. I przekonuje, że osoba jest darem i tajemnicą, a jej istnienie jest cudem. Istota ta jest jednością witalności i duchowości. Jest bytem wcielonym i odczuwającym, a jego związek z ciałem jest tajemniczy i intymny. Oryginalność człowieka, istoty obdarzonej niepowtarzalnością i godnością, przejawia się poprzez świadomość i samoświadomość, rozum i odniesienie do prawdy, zdolność ustosunkowania się do życia, wolność i odpowiedzialność, stawianie czoła danej sytuacji i czynne zaangażowanie oraz moc dokonywania przemiany wewnętrznej. Człowiek nie jest ani samotną wyspą, ani częścią kolektywu, lecz bytem i dobrem istniejącym dla siebie, a zarazem istotą dialogiczną aktualizującą się w sferze międzyosobowej poprzez życie dla innych – tworzenie rodziny, służenie wspólnocie, ojczyźnie.