Koszulka "RUDA WRONA ORŁA NIE POKONA" TYLKO U NAS!
Zamów już TERAZ!
Krzysztof Sitkowski
Prokurator generalny poparł wniosek kasacyjny IPN-u w sprawie wyroku oczyszczającego z kłamstwa lustracyjnego dyplomatę Wojciecha Piątkowskiego. 27 grudnia 2012 r. sprawa trafiła do Sądu Najwyższego.
Pion lustracyjny IPN-u nie zgodził się z prawomocnym wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Warszawie, stwierdzającym, że oświadczenie lustracyjne Wojciecha Piątkowskiego było zgodne z prawdą, i złożył wniosek kasacyjny. 21 grudnia 2012 r. prokurator generalny Andrzej Seremet poparł kasację Biura Lustracyjnego IPN-u. Teraz o zasadności wyroku korzystnego dla Piątkowskiego rozstrzygnie Sąd Najwyższy, jednak nie wyznaczono jeszcze terminu rozpatrzenia orzeczenia Sądu Apelacyjnego w Warszawie wobec dyplomaty.
W MSZ-ecie wciąż pracuje 131 osób, które w oświadczeniach lustracyjnych przyznały się do pracy w tajnych służbach PRL-u lub współpracy z nimi. O tym fakcie przed sejmową komisją spraw zagranicznych informowała w sierpniu 2012 r. wiceminister Grażyna Bernatowicz-Bierut. W MSZ-ecie są także zatrudnione osoby, wśród nich Wojciech Piątkowski, których lustracja nie obejmuje.
Piątkowski pełnił funkcję wicedyrektora Departamentu Polityki Bezpieczeństwa MSZ-etu, radcy-ministra w Londynie, a później radcy ambasady w Katarze. W 2011 r., gdy dyplomata przebywał na placówce w katarskim Doha, na wniosek IPN-u, rozpoczął się jego proces lustracyjny przed Sądem Okręgowym Warszawa-Praga.
W 1976 r., jak wynika z dokumentów IPN-u, Piątkowski został zarejestrowany jako kontakt operacyjny wywiadu SB. Ale już w grudniu 1977 r. przeszedł do służby w aparacie MSW, obejmując stanowisko młodszego inspektora w Departamencie I. Od 1979 r. aż do transformacji ustrojowej w 1989 r. działał jako funkcjonariusz pod przykryciem – zatrudniony na etacie niejawnym.
Rok 1978 był przełomowy w tajnej karierze Piątkowskiego. Uczestniczył on w szkoleniu dla funkcjonariuszy służby nielegalnej w Ośrodku Kształcenia Kadr Wywiadu w Starych Kiejkutach. Potem jego kariera w służbach nabrała tempa. Już w 1981 r. został inspektorem w Wydziale II Departamentu I MSW w Warszawie.
Od grudnia 1982 r. do maja 1987 r. Piątkowski był sekretarzem Ambasady PRL-u w Waszyngtonie. Według dokumentów IPN-u realizował wówczas zadania peerelowskiej bezpieki jako oficer rezydentury działający w stolicy „imperialistycznego wroga numer jeden". W czerwcu 1989 r. Piątkowski awansował po raz kolejny – został starszym inspektorem w randze kapitana. Oficjalnie jego kariera w służbach specjalnych zakończyła się w lipcu 1990 r. Dwa miesiące wcześniej Departament I MSW został przekształcony w Zarząd Wywiadu i włączony do Urzędu Ochrony Państwa zorganizowanego w miejsce Służby Bezpieczeństwa. Do MSZ-etu trafiło wówczas kilkuset funkcjonariuszy cywilnych i wojskowych służb specjalnych PRL-u, którzy będąc na tajnych etatach w SB lub w II Zarządzie Sztabu Generalnego jednocześnie oficjalnie pracowali w MSZ-ecie.
Źródło: Gazeta Polska Codziennie
Pion lustracyjny IPN-u nie zgodził się z prawomocnym wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Warszawie, stwierdzającym, że oświadczenie lustracyjne Wojciecha Piątkowskiego było zgodne z prawdą, i złożył wniosek kasacyjny. 21 grudnia 2012 r. prokurator generalny Andrzej Seremet poparł kasację Biura Lustracyjnego IPN-u. Teraz o zasadności wyroku korzystnego dla Piątkowskiego rozstrzygnie Sąd Najwyższy, jednak nie wyznaczono jeszcze terminu rozpatrzenia orzeczenia Sądu Apelacyjnego w Warszawie wobec dyplomaty.
W MSZ-ecie wciąż pracuje 131 osób, które w oświadczeniach lustracyjnych przyznały się do pracy w tajnych służbach PRL-u lub współpracy z nimi. O tym fakcie przed sejmową komisją spraw zagranicznych informowała w sierpniu 2012 r. wiceminister Grażyna Bernatowicz-Bierut. W MSZ-ecie są także zatrudnione osoby, wśród nich Wojciech Piątkowski, których lustracja nie obejmuje.
Piątkowski pełnił funkcję wicedyrektora Departamentu Polityki Bezpieczeństwa MSZ-etu, radcy-ministra w Londynie, a później radcy ambasady w Katarze. W 2011 r., gdy dyplomata przebywał na placówce w katarskim Doha, na wniosek IPN-u, rozpoczął się jego proces lustracyjny przed Sądem Okręgowym Warszawa-Praga.
W 1976 r., jak wynika z dokumentów IPN-u, Piątkowski został zarejestrowany jako kontakt operacyjny wywiadu SB. Ale już w grudniu 1977 r. przeszedł do służby w aparacie MSW, obejmując stanowisko młodszego inspektora w Departamencie I. Od 1979 r. aż do transformacji ustrojowej w 1989 r. działał jako funkcjonariusz pod przykryciem – zatrudniony na etacie niejawnym.
Rok 1978 był przełomowy w tajnej karierze Piątkowskiego. Uczestniczył on w szkoleniu dla funkcjonariuszy służby nielegalnej w Ośrodku Kształcenia Kadr Wywiadu w Starych Kiejkutach. Potem jego kariera w służbach nabrała tempa. Już w 1981 r. został inspektorem w Wydziale II Departamentu I MSW w Warszawie.
Od grudnia 1982 r. do maja 1987 r. Piątkowski był sekretarzem Ambasady PRL-u w Waszyngtonie. Według dokumentów IPN-u realizował wówczas zadania peerelowskiej bezpieki jako oficer rezydentury działający w stolicy „imperialistycznego wroga numer jeden". W czerwcu 1989 r. Piątkowski awansował po raz kolejny – został starszym inspektorem w randze kapitana. Oficjalnie jego kariera w służbach specjalnych zakończyła się w lipcu 1990 r. Dwa miesiące wcześniej Departament I MSW został przekształcony w Zarząd Wywiadu i włączony do Urzędu Ochrony Państwa zorganizowanego w miejsce Służby Bezpieczeństwa. Do MSZ-etu trafiło wówczas kilkuset funkcjonariuszy cywilnych i wojskowych służb specjalnych PRL-u, którzy będąc na tajnych etatach w SB lub w II Zarządzie Sztabu Generalnego jednocześnie oficjalnie pracowali w MSZ-ecie.
Źródło: Gazeta Polska Codziennie
Zobacz więcej
Niezależna TOP
