zbrodnie komunistyczne
Ofiary miały skrępowane ręce
Na terenie białostockiego więzienia latach 1944–1956 żołnierze Korpusu Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz funkcjonariusze Wojewódzkiego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego dokonywali zbrodni na żołnierzach podziemia niepodległościowego. W wyniku prac poszukiwawczo-ekshumacyjnych przeprowadzonych w 2024 roku na Cmentarzu Wojskowym przy ul. 11 listopada ujawniono i podjęto łącznie szczątki 10 osób. Kilka dni temu odnaleziono kolejne szczątki ludzkie.
Powstańcy warszawscy w katowniach UB
Powstanie Warszawskie było największą operacją militarną przeprowadzoną podczas II wojny światowej przez podziemną organizację – Armię Krajową – przeciwko niemieckim wojskom okupacyjnym. Przez 63 dni słabo uzbrojone oddziały powstańcze AK prowadziły samotną walkę z przeważającymi siłami wroga. 14 września 1944 r. Armia Czerwona i podporządkowane jej oddziały ludowego Wojska Polskiego wkroczyły na warszawską Pragę.
Jaruzelski nie cofnąłby się przed rozlewem krwi
13 grudnia 1981 r. gen. Wojciech Jaruzelski wprowadził w Polsce stan wojenny. W trakcie jego trwania internowano łącznie 10 131 działaczy związanych z „Solidarnością”. Życie straciło ok. 100 osób, w tym 9 górników z kopalni „Wujek” podczas pacyfikacji strajku. Komuniści wprowadzili stan wojenny, by złamać kręgosłup „Solidarności”, by stłumić polskie dążenie do wolności. Powrócili w ten sposób do represji masowych, charakterystycznych dla lat tzw. stalinizmu. Dokumenty dowodzą, że wprowadzając stan wojenny ekipa gen. Jaruzelskiego dążyła do utrzymania swojej władzy nawet za cenę krwi, prosząc Kreml o przysłanie pomocy wojskowej.
