Tak niewiele trzeba
W Polsce niepełnosprawność nie jest przesłanką do priorytetowych szczepień. Tymczasem niepełnosprawność intelektualna – wskazują na to dane międzynarodowe – to drugi po podeszłym wieku czynnik podwyższonego ryzyka ciężkiego przebiegu i zgonu w przypadku COVID-19. Mimo apeli środowiska opiekunów osób niepełnosprawnych i organizacji III sektora rząd nie chce zdecydować się na ułatwienie im szczepień. To wielki dramat tych rodzin, bo brak szczepień bardzo często równa się długotrwałemu brakowi rehabilitacji. Ale kontekst jest szerszy.
Słyszeliśmy niedawno, że rząd Mateusza Morawieckiego jest zdecydowanie „za życiem”. W czasie Strajku Kobiet ze strony rządzących padały zapewnienia, że ich najgłębszą troską są rodziny i osoby dotknięte niepełnosprawnością. Co powiedzieć w obecnej sytuacji? „Hic Rhodus, hic salta” („Tu jest Rodos, tu skacz!”) – to jedyna odpowiedź, która powinna prowadzić do praktycznych wniosków. Czy naprawdę stronie rządowej tak trudno obecnie wygospodarować szczepionki dla osób z niepełnosprawnościami? Czy warto zrażać do siebie to środowisko i dawać argumenty opozycji – taki argument powinien być przekonujący dla polityków. Zupełnie niepotrzebnie to naprawdę wygląda fatalnie.
Źródło: Gazeta Polska Codziennie
