starożytny Rzym

Kilka lat temu archeolodzy pracujący na stanowisku starożytnego rzymskiego kamieniołomu (w Centrum Hodowli Zwierząt Nescot College w Ewell) dokonali zdumiewającego odkrycia w pozostałościach. Znaleźli w nim bowiem dowody praktyk rytualnych i ofiar dla bogów. Najbardziej niezwykłym znaleziskiem była ogromna kolekcja kości psów: łącznie 5436 fragmenty kostne, z których wyodrębniono co najmniej 140 sztuk zwierząt.

W zatoce Pozzuoli niedaleko Neapolu odkryto pod wodą starożytną świątynię Nabatejczyków z marmurowymi ołtarzami. W oświadczeniu włoskiego ministerstwa kultury napisano: „Dwa marmurowe ołtarze z okresu rzymskiego, datowane na pierwszą połowę I ​​wieku naszej ery, umieszczono wewnątrz wielkiej świątyni Nabatejczyków, obecnie zatopionej”. Nie jest jasne, kiedy i czy w ogóle starożytne ruiny zostaną usunięte z dna morskiego. Od XVIII wieku w tamtej okolicy znaleziono pięć zatopionych starożytnych rzymskich ołtarzy.

Rzym czasów cesarza Augusta wyglądał wg Roberta Hughesa jak współczesna Kalkuta – brudny i śmierdzący z chaotyczną zabudową. Szczęśliwcy mieszkali w pałacach i wygodnych willach, ale większość gnieździła się w starożytnych drapaczach chmur – siedmiopiętrowych kamienicach czynszowych zbudowanych byle jak i z byle czego. Zwano je insulae – wyspy. W Rzymie było ok. 1800 jednorodzinnych domus i aż 46 tysięcy insulae.