Tam gdzie każdy katolik ma polskie korzenie GALERIA
Podróżując po Łatgalii - jednym z mniej znanych w Polsce, za to silniej związanych z naszą ojczyzną regionów Łotwy - w poszukiwaniu polskiego dziedzictwa, natknęliśmy się na piękny kościół w miejscowości Liksna. Miejsca przez lata związanego z polskim rodem Platerów-Zybergów. Choć Polacy już tu nie mieszkają, wiara katolicka przetrwała. - Jeśli jesteś Łatgalczykiem, jeśli jesteś katolikiem, ktoś z twoich przodków musiał być Polakiem - mówi nam łotewski ksiądz diecezjalny nienaganną polszczyzną.
Budynek kościoła rzymskokatolickiego - wybudowanego w stylu neogotyckim - pod wezwaniem Najświętszego Serca Jezusowego w Liksnie został ukończony w 1913 roku. Jego dumna, okazała sylwetka dominuje w krajobrazie doliny Dźwiny (łot. Daugava) w okolicach jeziora Kosa.
To właśnie tutaj spotykamy łotewskiego księdza Andrisa, który nienaganną polszczyzną opowiada nam i o historii Kościoła, i o losach lokalnych Polaków.
CZYTAJ WIĘCEJ: Królowa Północy przywita papieża. Z wizytą w łotewskiej Częstochowie
Władysław IV potwierdza przynależność Łotwy do kościoła katolickiego
Historia tego kościoła jest ściśle związana z działaniami zakonu jezuitów. Gdy w 1621 r. Szwedzi zdobyli Rygę i wypędzili jezuitów, Bertulis Zyberg, posiadający wówczas nieruchomości w Ilukste, Dviete, Pilskalne, Dunava, Rubeni, Bebrene, Svente, Liksna, Nicgale i Kirupe, zapewnił im schronienie. Tutaj, na obu brzegach Daugavy, jezuici zajęli się zatem rekatolizacją regionu. Po spustoszeniu Łatgalii przez rosyjskiego cara Iwana Groźnego lokalni mieszkańcy zaczęli wracać do korzeni pogańskich.
W Liksnie przez długi czas znajdowała się ich misja, która początkowo podlegała rezydencji w Ilukscie, później zaś - w Deneburgu (łot. Daugavpils). Po latach upadku dopiero Jan, syn hrabiego Zyberga, przywrócił kościół w Ilukscie katolikom a opiekę nad nim powierzono jezuitom. Zbiegło się to w czasie z potwierdzeniem przez króla Polski Władysława IV przynależność Łotwy do Kościoła Katolickiego.
Kiedy w 1783 r. zbudowano archidiecezję mohylewską, jej pierwszy arcybiskup Siestrzeńcewicz założył w Liksnie rezydencję dekanatu z Daugavpils. W ten sposób w 1789 roku działalność jezuitów w Liksnie została zakończona, a jej powiernictwo przejęli pastorzy czasowi.
W latach 1826-1856 w Liksnie mieszkał kanonik Tomasz Kossakowski, wydawca wielu książek po łotewsku. Później jego dzieło kontynuował dziekan Tomasz Kopeć.
Pierwszy Kościół w Liksnie
Pierwszy budynek sakralny w Liksnie zbudowano w 1748 roku na dziedzińcu dworku Liksne, zaś pierwszy kościół parafialny - postawiony z cegły - w 1798 r. kosztem hrabiego Plater-Zyberga. Został konsekrowany przez biskupa Waleriana Kamionkę w 1819 r. na cześć Świętej Rodziny. Według starych zdjęć budynek był dość duży, miał dwie altanki i był zbudowany w stylu barokowym. Kiedy go ukończono, kościół na dziedzińcu zamku został przemianowany na kaplicę.
W okresie od 1909 do 1913 r. powstał nowy kamienny obiekt. W jego fasadzie umieszczono rok budowy - "1912". Kościół stojący do dziś jest ceglano-neogotyckim budynkiem, wzniesionym bliżej autostrady Ryga - Daugavpils niż poprzedni. Po jego ukończeniu zburzono stary kamienny kościół, a z jego materiałów powstał duży dwupiętrowy dom parafialny.
Kościół jest budynkiem z czerwonej cegły. Żeby było ciekawiej cegły pod budowę zostały kupione w Polsce.
CZYTAJ RÓWNIEŻ: Bo jedno bez drugiego żyć nie może. Polscy Romeo i Julia w Łatgalii GALERIA
Katolicka enklawa
Większość współczesnych chrześcijan na tym terenie to katolicy. W Liksnie rozmawia się w specjalnym dialekcie, będącym swoistą mieszanką języków łotewskiego, polskiego i rosyjskiego – po łatgalsku.
To zresztą jest specyfika zarówno tego miasta, jak i tej części Łotwy
- tłumaczy ksiądz Andris.
Jednak w naszych stronach mówi się, że jeśli jesteś Łatgalczykiem, jeśli jesteś katolikiem, ktoś z twoich przodków musiał być Polakiem. I tak jest w rzeczywistości. Większość Łatgalczyków ma polskie korzenie, chociaż język zanika
- dodaje.
Jak przypomina, historycznie ta część Łotwy – Łatgalia – była częścią Polski i dlatego jest katolicka.
Ryga i tamta część Łotwy należała natomiast do Szwecji i dlatego jest protestancka. Co nie oznacza, że Kościół Katolicki jest tylko na terenach Łatgalii. Jednak trzeba przyznać, że tu wiara katolicka jest najsilniejsza. Na Łotwie mamy również kościół prawosławny ale to jednak mniejszość
- dodaje.
Wyjazd do Liksny zorganizowali: Stowarzyszenie Turystyczne Łatgalskiego Regionu „Ezerzeme” (LRTA) we współpracy z departamentem ds. turystyki Łotewskiej Agencji Inwestycji i Rozwoju (LIAA). Wizytę wsparły dwie, łotewska i polska, państwowe linie lotnicze – Air Baltic i LOT.
Źródło: niezalena.pl
