Koszulka "RUDA WRONA ORŁA NIE POKONA" TYLKO U NAS!
Zamów już TERAZ!
wikipedia.org/domena publiczna
75 lat temu gestapo aresztowało o. Maksymiliana Kolbe i czterech innych ojców. Najpierw więziono ich na Pawiaku w Warszawie. W maju o. Kolbe został przetransportowany do Oświęcimia, dostał nr 16 670.
Urodził się w Zduńskiej Woli 8 stycznia 1894 r. Tego samego dnia został ochrzczony w kościele Wniebowzięcia NMP i otrzymał imię Rajmund. Jego rodzice, Juliusz i Marianna, rozbudzili w chłopcu szczególną miłość do Najświętszej Maryi Panny i wolę Maryjnej rycerskości, połączonej z miłością do Ojczyzny. Kiedy Rajmund miał 10 lat, objawiła mu się Najświętsza Maryja Panna.
„Wtedy Matka Boża pokazała mi się, trzymając dwie korony: jedną białą, a drugą czerwoną. Z miłością na mnie patrzała i spytała, czy chcę te korony? Biała znaczy, że wytrwam w czystości, a czerwona, że będę męczennikiem. Odpowiedziałem, że chcę. Wówczas Matka Boża mile na mnie spojrzała i zniknęła” – tak opowiadał mamie o tym zdarzeniu.
Najpierw uczył się w Małym Seminarium Duchownym Ojców Franciszkanów we Lwowie. Po jego ukończeniu wstąpił do zakonu franciszkanów konwentualnych i przyjął imię Maksymilian. Wkrótce przełożeni wysłali go na studia do Rzymu, gdzie uzyskał doktorat z filozofii na Uniwersytecie „Gregorianum”, a następnie z teologii na Wydziale Teologicznym Ojców Franciszkanów „Seraphicum”. W kwietniu 1918 r. przyjął święcenia kapłańskie. Wcześniej założył stowarzyszenie „Rycerstwo Niepokalanej” i od tamtej pory idea całkowitego oddania się Niepokalanej przenikała wszystkie jego działania.
Po powrocie do Polski o. Maksymilian rozpoczął pracę duszpasterską, wydawał czasopismo „Rycerz Niepokalanej”, a w 1927 r. w Teresinie pod Warszawą założył klasztor-wydawnictwo Niepokalanów, który szybko stał się największym katolickim klasztorem na świecie. W kwietniu 1930 r. o. Kolbe wyruszył do Japonii i choć nie znał języka, już w maju wydał po japońsku pierwszy numer „Rycerza”. Wkrótce na peryferiach miasta wybudował klasztor zwany „Ogrodem Niepokalanej”. Praca misyjna w Japonii zaowocowała nawróceniami, chrztami i powołaniami zakonnymi. W 1936 r. O. Maksymilian wrócił do Polski i znów podjął pracę w Niepokalanowie. Chciał używać wszystkich możliwych narzędzi dla chwały Matki Bożej – wyjechał nawet do Berlina na pierwszy pokaz telewizji. Tuż przed wojną założył w Niepokalanowie radiostację. Rozkwit klasztoru zahamowała wojna. O. Maksymilian natychmiast otworzył jego bramy dla uciekinierów, rannych, chorych, głodnych, chrześcijan i Żydów.
„Jesteśmy gotowi oddać życie za nasze ideały” – powiedział.
Aresztowany, już po raz drugi, został wywieziony do Auschwitz, gdzie oddał życie za Franciszka Gajowniczka, zgłaszając się za niego na śmierć i wypełniając słowa z Ewangelii św. Jana Apostoła „Nikt nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś życie swoje oddaje za przyjaciół swoich”.
Kanonizacji dokonał 10 października 1982 r. św. Jan Paweł II, ogłaszając o. Maksymiliana Kolbe męczennikiem z miłości.
Źródło: niepokalanow.pl
Urodził się w Zduńskiej Woli 8 stycznia 1894 r. Tego samego dnia został ochrzczony w kościele Wniebowzięcia NMP i otrzymał imię Rajmund. Jego rodzice, Juliusz i Marianna, rozbudzili w chłopcu szczególną miłość do Najświętszej Maryi Panny i wolę Maryjnej rycerskości, połączonej z miłością do Ojczyzny. Kiedy Rajmund miał 10 lat, objawiła mu się Najświętsza Maryja Panna.
„Wtedy Matka Boża pokazała mi się, trzymając dwie korony: jedną białą, a drugą czerwoną. Z miłością na mnie patrzała i spytała, czy chcę te korony? Biała znaczy, że wytrwam w czystości, a czerwona, że będę męczennikiem. Odpowiedziałem, że chcę. Wówczas Matka Boża mile na mnie spojrzała i zniknęła” – tak opowiadał mamie o tym zdarzeniu.
Najpierw uczył się w Małym Seminarium Duchownym Ojców Franciszkanów we Lwowie. Po jego ukończeniu wstąpił do zakonu franciszkanów konwentualnych i przyjął imię Maksymilian. Wkrótce przełożeni wysłali go na studia do Rzymu, gdzie uzyskał doktorat z filozofii na Uniwersytecie „Gregorianum”, a następnie z teologii na Wydziale Teologicznym Ojców Franciszkanów „Seraphicum”. W kwietniu 1918 r. przyjął święcenia kapłańskie. Wcześniej założył stowarzyszenie „Rycerstwo Niepokalanej” i od tamtej pory idea całkowitego oddania się Niepokalanej przenikała wszystkie jego działania.
Po powrocie do Polski o. Maksymilian rozpoczął pracę duszpasterską, wydawał czasopismo „Rycerz Niepokalanej”, a w 1927 r. w Teresinie pod Warszawą założył klasztor-wydawnictwo Niepokalanów, który szybko stał się największym katolickim klasztorem na świecie. W kwietniu 1930 r. o. Kolbe wyruszył do Japonii i choć nie znał języka, już w maju wydał po japońsku pierwszy numer „Rycerza”. Wkrótce na peryferiach miasta wybudował klasztor zwany „Ogrodem Niepokalanej”. Praca misyjna w Japonii zaowocowała nawróceniami, chrztami i powołaniami zakonnymi. W 1936 r. O. Maksymilian wrócił do Polski i znów podjął pracę w Niepokalanowie. Chciał używać wszystkich możliwych narzędzi dla chwały Matki Bożej – wyjechał nawet do Berlina na pierwszy pokaz telewizji. Tuż przed wojną założył w Niepokalanowie radiostację. Rozkwit klasztoru zahamowała wojna. O. Maksymilian natychmiast otworzył jego bramy dla uciekinierów, rannych, chorych, głodnych, chrześcijan i Żydów.
„Jesteśmy gotowi oddać życie za nasze ideały” – powiedział.
Aresztowany, już po raz drugi, został wywieziony do Auschwitz, gdzie oddał życie za Franciszka Gajowniczka, zgłaszając się za niego na śmierć i wypełniając słowa z Ewangelii św. Jana Apostoła „Nikt nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś życie swoje oddaje za przyjaciół swoich”.
Kanonizacji dokonał 10 października 1982 r. św. Jan Paweł II, ogłaszając o. Maksymiliana Kolbe męczennikiem z miłości.
Źródło: niepokalanow.pl
Zobacz więcej
Niezależna TOP
