Pałac Wodzickich w Igołomi to klasycystyczny budynek zaprojektowany pod koniec XVIII wieku przez Piotra Aignera, wybudowany jako wiejska rezydencja Wodzickich. Pałac jest piętrową budowlą, od północy ozdobiony jest portykiem z czterema jońskimi kolumnami, a od południa ryzalitem.
Franciszek Wodzicki jego małżonka Zofia, byli fundatorami i inicjatorami budowy pałacu wraz z zespołem parkowym.
Wzniesiony na planie prostokąta, posiada prostą i symetryczną konstrukcję. W sali balowej z kopułą znajduje się fryz i kominek z napoleońskim orłem.
Po zakończeniu II wojny światowej, zespół pałacowo – parkowy został przejęty przez władze państwowe i rozparcelowany. W latach 60 XX wieku, pałac w Igołomii przeszedł gruntowny remont i renowację. Pałac jest obecnie w użytkowaniu Instytutu Archeologii i Etnologii PAN.
Pałac ulokowany jest w parku w stylu angielskim, o powierzchni ok. 8 hektarów. W parku znajduje się wiele unikatowych i wiekowych okazów drzew: dęby, lipy, buki i kasztanowce.