Dama z Uruk
Mezopotamia, wymieniany przez wielu jako kolebka cywilizacji, to prawdziwą skarbnicą starożytnych relikwii i cudów archeologicznych. Jednym z nich jest maska bogini zwana Damą z Uruk, być może jedno z najwcześniejszych przedstawień poprawnej anatomicznie twarzy ludzkiej w rzeźbie.
Uruk odegrało fundamentalną rolę we wczesnej urbanizacji cywilizacji sumerskiej, w połowie IV tysiąclecia p.n.e. Miasto mogło mieć około 40 tys. mieszkańców, a w jego okolicach mieszkało nawet do 90 tys. osób. Oznacza to, że w czasach swojej świetności było wówczas największym obszarem miejskim na świecie. W 1939 roku Niemiecki Instytut Archeologiczny prowadził tam rozległe wykopaliska (stanowisko to zwane jest też Warka). Pewnego dnia archeolodzy, pod kierownictwem dr. Nöldeke, odkopali maskę, która ich urzekła swoim pięknem. Wykonana z białego marmuru, ma 21,2 centymetra wysokości i jest wykonana z wielką dbałością o szczegóły. Datowano ją na około 3100 p.n.e., jest powszechnie uważana za pierwsze dokładne przedstawienie ludzkiej twarzy.
Maska przedstawia prawdopodobnie boginię Inannę, i być może była częścią całej postaci, drewnianego korpusu. Mógł to być obiekt kultowy, rytualny, lub maska pogrzebowa. Rysy twarzy są delikatnie wykonane i pokazują niezwykłe szczegóły. W miejscu oczu zapewne były wstawione muszle i lapis lazuli. Niestety, dziejów nie przetrwał nos, który został odłamany. Także czasy najnowsze nie były dla rzeźby łaskawe. Podczas amerykańskiej inwazji na Irak w 2003 roku, kiedy splądrowano Narodowego Muzeum Iraku, Dama z Uruk zaginęła. Szczęśliwie kilka miesięcy później trafiono na trop złodzieja i maskę odzyskano. Była zakopana na farmie złodzieja, ale dzięki amerykańskim siłom specjalnym wróciła, nieuszkodzona, na swoje miejsce w muzeum. Pozostaje tam jako jeden z najważniejszych reliktów starożytnej Mezopotamii.
Źródło: niezależna.pl; ancient-originis.net
