Teoria grawitacji... Leonarda da Vinci
W czasopiśmie „Leonardo” zespół naukowców, kierowany przez profesora aeronautyki i inżynierii medycznej Mory'ego Ghariba z Kalifornijskiego Instytutu Technologii (Caltech), przedstawił wyniki swoich badań nad tym, jak bardzo głęboka była wiedza Leonarda da Vinci dotycząca grawitacji. Badacze doszli do wniosku, że kilka jego rysunków z Kodeksu Arundel przedstawia eksperyment naukowy, który ten wielki myśliciel sobie wyobraził, ale którego nigdy nie przeprowadził – prace te potwierdzają, że Leonardo zrozumiał i zbadał, na długo przed narodzinami Newtona, jak działa grawitacja.
Szkice, o których mowa, przedstawiają dzban z wodą poruszany w powietrzu w linii prostej, z cząstkami podobnymi do piasku wypadającymi i opadającymi na ziemię po drodze. Na niektórych szkicach naczynie poruszało się ze stałą prędkością, na innych ruchem jednostajnie przyspieszonym – w każdym scenariuszu na ziemię wypadały cząsteczki piasku. W notatkach da Vinci śledził przewidywane zmiany prędkości dzbanka, gdy był przyspieszany, a także zmiany prędkości cząstek piasku, gdy przyspieszały wzdłuż swojej ścieżki w dół. To ostatnie stwierdzenie było niezwykle ważne i przełomowe, ponieważ oznacza, że Leonardo uznał siłę grawitacji za stałą siłę przyspieszenia. Wiedział, że spadający obiekt będzie poruszał się coraz szybciej, aż uderzy o ziemię i jego ruch zostanie zatrzymany. Był to wielki krok naprzód na drodze do zrozumienia, w jaki sposób grawitacja działa i jak wpływa na wszystkie obiekty fizyczne na całym świecie. Ale renesansowy geniusz na tym nie poprzestał. W swoich eksperymentach odkrył coś bardziej konkretnego, co przybliżyło go do w pełni rozwiniętej teorii grawitacji. Doszedł do wniosku, że kiedy ruch zostanie przyspieszony, aby dopasować się do przyspieszenia grawitacyjnego zastosowanego do cząstek, uzyskany kształt będzie idealnym trójkątem równobocznym lub równoramiennym. To pokazuje, że da Vinci dzięki szacowaniu geometrycznemu osiągnął etap, w którym był gotowy do obliczenia stałej grawitacji, niezwykle ważnej miary potrzebnej do stworzenia pełniejszej teorii grawitacji. Naukowcy z Caltechu analizując jego prace zobaczyli, że Leonardo popełnił kilka błędów przy próbach wyliczenia tej stałej, a i tak uzyskał wynik na poziomie 97 procent.
Źródło: niezależna.pl; ancient-originis.net
