Kandydat Solidarnej Polski do Senatu Kazimierz Ziobro bronił PZPR-u na zjeździe Solidarności

Kazimierz Ziobro w stanie wojennym interweniował w PZPR o skreślenie go z listy internowanych oraz deklarował zaprzestanie opozycyjnej działalności. Chciał także zachowania przywódczej roli komunistycznej partii – wynika z dokumentów znajdujących się w Instytucie Pamięci Narodowej.
                              
Przed ukazaniem się tekstu na temat Kazimierza Ziobry politycy Solidarnej Polski chcieli zablokować publikację. Kandydat SP na senatora w trybie wyborczym skierował do Sądu Okręgowego w Rzeszowie wniosek o wydanie orzeczenia zakazującego publikowania informacji na temat jego przeszłości. Sąd oddalił pozew, uznając, że nasza publikacja nie jest materiałem wyborczym.
 
Wczoraj Solidarna Polska opublikowała w internecie znajdujące się w Instytucie Pamięci Narodowej materiały dotyczące Kazimierza Ziobry odnośnie do jego działalności opozycyjnej. Zabrakło w nich jednak dokumentów, które zostały przytoczone w wydanej przez IPN książce pt. „Opór społeczny a władza w Polsce południowo-wschodniej 1980–1989" autorstwa Dariusza Iwaneczki; m.in. meldunków dyżurnego operacyjnego ministra spraw wewnętrznych z 1982 r., czyli z okresu stanu wojennego.
 
Według tych meldunków Kazimierz Ziobro – ówczesny przewodniczący MKZ NSZZ „Solidarność" – skierował do egzekutywy Komitetu Miejskiego PZPR list z prośbą o wstawiennictwo w jego sprawie. Z meldunku wynika, że Ziobro na zjeździe „S" sprzeciwiał się wykreśleniu ze statutu związku akapitu o uznaniu kierowniczej roli PZPR-u. Ziobro nie został internowany; władze PRL-u cofnęły mu także zastrzeżenie wyjazdów za granicę.

„Ukrywający się celem uniknięcia internowania były przewodniczący MKZ NSZZ »Solidarność« w Jarosławiu ob. K. Ziobro skierował do Egzekutywy KM PZPR w Jarosławiu list, w którym prosi o wstawiennictwo w sprawie skreślenia go z listy przewidzianych do internowania oraz umożliwienie mu podjęcia normalnej pracy. W liście tym datowanym 18.03.1982 obywatel K. Ziobro charakteryzuje swoją działalność sprzed 13.12.1981, starając się wykazać, że wykonywał tylko polecenia organów zwierzchnich i kolegialnych związków, przy czym wszelkie akcje protestacyjne starał się ograniczać lub tonować. Wyjaśnia, że apel do związkowców o składanie legitymacji związkowych był tylko „straszakiem", gdyż z góry zakładano, że nie będzie wykonany. Ob. Ziobro uzasadnia fakt ukrywania się rzekomym prześladowaniem żony przez funkcjonariuszy MO" – czytamy w meldunku zatytułowanym „Informacja o sytuacji polityczno-operacyjnej w woj. przemyskim", sporządzonym przez dyżurnego operacyjnego ministra spraw wewnętrznych 23 marca 1982 r. Kazimierz Ziobro – według znajdujących się w IPN-ie dokumentów – zadeklarował lojalność wobec władz PRL-u.

Poniżej kopia dokumentu „Informacja o sytuacji polityczno-operacyjnej w woj. przemyskim"





Więcej na ten temat w piątkowej "Gazecie Polskiej Codziennie"

 

Źródło: Gazeta Polska Codziennie