Petrykiewicz urodził się w 1905 roku. Był uczniem drugiej klasy V gimnazjum we Lwowie. Do walki ruszył już na początku listopada 1918 roku. Dołączył do oddziału Romana Abrahama na Górze Stracenia. Chłopiec został ciężko ranny 23 grudnia 1918 roku w walkach o Persenkówkę – „bił się nie gorzej od starych, doświadczonych żołnierzy” napisano w „Przewodniku po Cmentarzu Obrońców Lwowa” wydanym „staraniem i nakładem Straży Mogił Polskich Bohaterów we Lwowie w dwudziestą rocznicę powstania Towarzystwa”. Z placu boju usiłowała go wynieść sanitariuszka Stanisława Klimkowska-Bieńkowska i wówczas sama została trzykrotnie ranna. Antoś zmarł w szpitalu polowym w gmachu Politechniki Lwowskiej 16 stycznia 1919 roku. Pochowany został na Cmentarzu Obrońców Lwowa.
Za osobistą odwagę odznaczony został Krzyżem Virtuti Militari V klasy. Był to najmłodszy z całej armii kawaler tego najwyższego odznaczenia wojennego.
– napisał jego dowódca gen. Abraham
Źródło: dzieje.pl
