Monstrum reprywatyzacji
Ministerstwo Sprawiedliwości ogłosiło założenia tzw. dużej ustawy reprywatyzacyjnej. Reprywatyzacja kojarzona jest przede wszystkim z gigantycznym złodziejstwem, jakie zostało ujawnione w Warszawie, a także w innych miastach. Niesłusznie, bo sprawa dotyczy przecież zadośćuczynienia za rabunek, jakiego na Polakach dopuściło się komunistyczne państwo.
Jednak minęło kilkadziesiąt lat i narosły nowe zobowiązania, np. wobec lokatorów, jest też interes budżetu obecnego państwa, czyli wszystkich obywateli, którzy nie są winni komunistycznej grabieży. Na dodatek jeśli dziś decyzją administracyjną zmieniamy przeszłe decyzje, to nie ma żadnej gwarancji, że za jakiś czas stan prawny znowu nie będzie podważany. Przypomina to potwora zjadającego własny ogon. Ten stan braku pewności prawnej i chaosu ułatwiającego łapanie ryb w mętnej wodzie kosztuje właśnie najwięcej.
Należy przeciąć go raz na zawsze w sposób znajdujący równowagę wszystkich stron, tak by nie podrzucać tego zgniłego jaja przyszłym pokoleniom. Zaproponowane w projekcie rozwiązania wydają się sensowną odpowiedzią na tę potrzebę.
