niemieckie zbrodnie wojenne

W dniach 3-6 listopada 2025 roku zespół Biura Poszukiwań i Identyfikacji IPN przeprowadził kolejny etap prac poszukiwawczych na terenie cmentarza św. Wojciecha w Łodzi. Ich celem było odnalezienie szczątków dzieci – ofiar niemieckiego obozu przy ul. Przemysłowej w Łodzi (Polenjugendverwahrlager der Sicherheitspolizei in Litzmannstadt).

Prace poszukiwawcze prokuratorów IPN oraz biegłych, trwające od 28 kwietnia 2024 roku w Dolinie Śmierci w Chojnicach, doprowadziły do odnalezienia dwóch masowych mogił, w których odkryto szczątki co najmniej 100 osób. O tym fakcie poinformował 23 maja 2024 roku prok. Andrzej Pozorski, dyrektor Głównej Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, zastępca prokuratora generalnego podczas konferencji prasowej z udziałem dr Karola Nawrockiego, prezesa IPN.

Po roku 1945 niemiecki system sądownictwa w Republice Federalnej Niemiec wchodził często w fazę renazyfikacji, a nie denazyfikacji. Jeśli chodzi o okupację ziem polskich wcielonych do III Rzeszy Niemieckiej w czasie II wojny światowej niemiecki wymiar sprawiedliwości, niemieckie sądy, niewojskowe, powszechne, cywilne, wydały 30 000 wyroków śmierci, w tym aż 15 000, a więc połowa z nich została wydana na ziemiach polskich wcielonych do III Rzeszy. Warto dodać, że w czasie I wojny światowej takich wyroków śmierci było tylko 291, co pokazuje ogromną skalę antypolonizmu, antyslawizmu rodzącego się w międzywojennym świecie – mówił prezes IPN Karol Nawrocki na konferencji „Odpowiedzialność za działalność sądownictwa niemieckiego w okupowanej Polsce (1939-1945)”.