"W pokoju obok" już w kinach. O czym jest film Almodóvara?

Ingrid (w tej roli Julianne Moore) jest uznaną pisarką, która promuje swoją nową książkę. Podczas spotkania z czytelnikami w nowojorskiej księgarni spotyka dawną znajomą, od której dowiaduje się, że ich wspólna przyjaciółka Martha (Tilda Swinton) walczy z rakiem. Ingrid nie widziała jej od lat. Kontakt urwał się wkrótce po jej przeprowadzce do Paryża. W obliczu choroby Marthy postanawia odnowić relację. Regularnie odwiedza przyjaciółkę w szpitalu. Czuwa przy jej łóżku, gdy Martha jest zbyt osłabiona, by rozmawiać. Pociesza ją, gdy okazuje się, że terapia nie przynosi spodziewanych rezultatów. Ale przede wszystkim słucha opowieści o jej życiu i pracy korespondentki wojennej. Martha zwierza się jej, że praktycznie nie utrzymuje kontaktu z córką. Wspomina swoich partnerów i kochanków. Przyznaje, że raz dodała do swojego reportażu szczyptę fikcji literackiej.

Pewnego dnia Martha otwarcie stwierdza, że nie ma sił na dalszą walkę. Zdobyła tabletkę, która pomoże jej odejść na własnych zasadach. Wybrała już miejsce, w którym dokona wspomaganego samobójstwa. Kobieta prosi Ingrid, by wyjechała z nią do pięknej willi położonej w górach. Chciałaby, by była w pokoju obok w kluczowym momencie. Wspólny wyjazd staje się testem ich przyjaźni i wyjątkowym czasem dla każdej z nich. W przestronnym, przeszklonym domu są zdane wyłącznie na siebie. Rozmawiają, śmieją się, płaczą, oglądają filmy, leżą nad brzegiem basenu. Ingrid stara się trzymać Marthę jak najbliżej życia. Zabiera ją do księgarni, dopinguje, by znalazła siły na lekturę. Jednak jej przyjaciółka już podjęła decyzję.

"W pokoju obok" jest pierwszym pełnometrażowym filmem anglojęzycznym Pedro Almodóvara. Hiszpański twórca otrzymywał propozycje pracy w USA od końca lat 80., kiedy "Kobiety na skraju załamania nerwowego" doceniono nominacją do Oscara. Za każdym razem odmawiał, argumentując, że nie chce realizować filmów wysokobudżetowych, pod dyktando producentów. Wolał poczekać, aż będzie mógł to robić na własnych zasadach. Zaczął w 2020 r. od średniometrażowego "Ludzkiego głosu", a następnie "Dziwnych ścieżek życia". W powieści "Pełnia miłości" Sigrid Nunez odnalazł kolejną sposobność, by wyjść poza język hiszpański – tym razem w większej skali.

Zainspirował go jeden z wątków książki, w którym bohaterka odwiedza w szpitalu swoją przyjaciółkę. Rozwinął obie postacie, obdarzył odmiennymi temperamentami. Tym, co w zamyśle Almodóvara łączy Ingrid i Marthę, jest dojrzałość i odwaga. "Dla każdej z nich śmiertelność oznacza zupełnie różne rzeczy. Martha jest z nią pogodzona. Z kolei Ingrid wyraźnie boi się śmierci. A zarazem obie kobiety są bardzo odważne. Bohaterka grana przez Tildę była korespondentką wojenną. Postać Julianne jest żądna przygód. Podjęła decyzję o stawieniu czoła czemuś, co ją przeraża" – zwrócił uwagę w rozmowie z Celine Song dla "Interview Magazine".

We wrześniu "W pokoju obok" otrzymał Złotego Lwa podczas festiwalu w Wenecji.

Podczas doboru obsady Almodóvar kierował się intuicją. Z Tildą Swinton spotkał się na planie "Ludzkiego głosu" i już wtedy obiecał jej kolejną rolę. Postanowił wysłać scenariusz również Julianne Moore, a ona z entuzjazmem przyjęła propozycję. "Tilda i Julianne zostały przyjaciółkami, co widać na ekranie. Film mówi o śmiertelności, ale też o empatii, potrzebie bycia razem. Czasami to najlepsze, co możemy zrobić dla przyjaciół. Nie musimy nic mówić. Wystarczy, że ich wysłuchamy. Uważam, że tylko wielkie aktorki wiedzą, jak słuchać. A widz może wyczytać emocje z ich oczu" – wskazał Almodóvar w wywiadzie opublikowanym na profilu YT Film at Lincoln Center.

 

Źródło: niezalezna.pl, pap