Nienaruszone ciało św. Teresy po 450 latach
Po raz pierwszy od 110 lat trumna św. Teresy z Avila została otwarta, aby umożliwić ekspertom medycznym i naukowcom zbadanie szczątków świętej. Ciało zamknięta w srebrnej trumnie przez prawie 450 lat nie uległo rozkładowi w zauważalnym stopniu. Jest to niezwykłe, biorąc pod uwagę, że nie podjęto żadnego szczególnego wysiłku, aby je zachować w dobrej kondycji po śmierci. Dziś grób św. Teresy został otwarty i stwierdziliśmy, że ciało jest w takim samym stanie, w jakim było w 1914 roku, kiedy również otworzono trumnę – powiedział ojciec Marco Chiesa z Klasztoru Karmelitów w Alba de Tormes.
Św. Teresa zmarła w tej wiosce, w prowincji Salamanca, w zachodniej Hiszpanii, 4 października 1582 roku, i została tam pochowana w srebrnej trumnie, którą zamknięto w marmurowym grobowcu.
Zdjęcia rentgenowskie
Nowe badanie szczątków św. Teresy, które miały miejsce w ciągu ostatnich czterech dni sierpnia, zostały przeprowadzone pod nadzorem diecezji Avila i Zakonu Karmelitów Bosych, który był odpowiedzialny za bezpieczeństwo trumny przez ponad cztery stulecia. Pozwolenie na otwarcie grobu i ekshumowanie ciała zostało udzielone w lipcu przez papieża Franciszka, w odpowiedzi na prośbę biskupa Salamanki, Luisa Retany.
Diecezja Avila podjęła też wcześniej wysiłki, aby uchronić ciało świętej przed kradzieżą. Wiele lat temu zainstalowano trzy zamki na zewnętrznej bramie, dodano trzy kolejne zamki do drzwi grobowca, a wreszcie cztery na samej trumnie, wszystkie zaś wymagają oddzielnych kluczy do otwarcia.
Trumnę św. Teresy przeniesiono do specjalnego pomieszczenia, w którym zaplanowano wykonanie prac naukowych. Ciało zostało ostrożnie wyjęte z trumny, co dało ekspertom szansę na dokładne zbadanie jej szczątków, zrobienie licznych zdjęć, w tym także rentgenowskich. Badacze porównali nowe fotografie z tymi, które zostały zrobione na początku XX wieku, aby sprawdzić, czy stan ciała się nie zmienił. Ojciec Chiesa przyznał, że choć badacze mieli pewne trudności ze względu na fakt, że te stare zdjęcia są czarno-białe, niemniej udało się potwierdzić, że „odkryte części, czyli twarz i stopa, są takie same jak w 1914 roku”.
Bolesne narośla na stopach
Oprócz ciała świętej przechowywane są osobno w trumnie jej serce i jedno oderwane ramię. Druga z rąk, przechowywana osobno w hiszpańskim mieście Ronda, została wysłana do Alba de Tormes, aby można ją było zbadać wraz z ciałem i innymi relikwiami. W nadchodzących miesiącach naukowcy zaangażowani w to nowe badanie będą analizować obrazy, które zebrali w warunkach laboratoryjnych. Po opublikowaniu wyników wydadzą też zalecenia dotyczące tego, jak szczątki św. Teresy można najlepiej zachować w przyszłości.
Karmelici wywodzić swoje korzenie z XIII wieku, ale to właśnie w 1562 roku św. Teresa założyła nowy typ społeczności karmelickiej w rodzinnej Hiszpanii. Nowy zakon był znany jako Karmelici Bosy – zakonnicy chodzili boso lub mając na nogach tylko sandały.
To ćwiczenie miało na celu zademonstrowanie głębi wiary, ale miało swoją cenę: podczas badania ciała św. Teresy naukowcy zauważyli obecność wapiennych narośli i ostróg na piętach świętej. Są to nadmiary wapnia, które narastają, a chodzenie z nimi jest niezwykle bolesne. Te ostrogi rozwinęły się w wyniku częstego chodzenia boso, jak czyniła to Teresa z Avila. Analizując stopę w Rzymie, zobaczyliśmy obecność wapiennych cierni, które sprawiają, że chodzenie jest prawie niemożliwe – powiedział Chiesa. To nie był jedyny problem zdrowotny, który nękał Teresę. Cierpiała również na bóle brzucha i drgawki, a także na zawroty głowy, które powodowały częste omdlenia.
Pomimo problemów zdrowotnych, jej poświęcenie dla kościoła i jego misji było niezachwiane. To między innymi za swoją pracę i niestrudzone wysiłki reformatorskie, papież Grzegorz XV kanonizował ją w 1622 roku.
Źródło: Order of Carmel
