Zemsta królowej Eleonory
W dziele Leoncjusza Machierasa z XV wieku – „Wykład o słodkiej ziemi Cypru >>Cronaca<< to jest Kroniką zwany” – zapisana jest historia Cypru od czasów czasów odkrycia Prawdziwego Krzyża przez św. Helenę w roku 327 i zajęcia wyspy przez krzyżowców do końca panowania Franków, która kończy się wraz ze śmiercią króla Jana II w roku 1458. Autor kroniki, greckojęzyczny Cypryjczyk, dworzanin królewski, opisał między innymi płomienny romans między królem Piotrem I Cypryjskim a Joanną l’Aleman.
Piotr poślubił w 1353 roku Eleonorę Aragońską, a kronikarze z epoki wielokrotnie pisali o jego wielkiej miłości do żony. Podobno, gdy musiał wyjechać, spał z jej koszulą nocną w ramionach, bo tak za nią tęsknił. Nie oznaczało to jednak, że był jej wierny, a jego liczne romanse doprowadzały Eleonorę do wściekłości. Jedną z jego kochanek była Joanna l’Aleman, wdowa po szlachcicu z Choulou. Ich płomienne i gwałtowne uczucie zaniepokoiło nawet papieża Urbana, który nalegał, aby arcybiskup nakłonił króla do wygnania kochanki i powrotu do łoża żony. Tymczasem Joanna zaszła w ciążę, a Piotr opuścił Cypr by w Europie zebrać żołnierzy na krucjatę i namówić władców europejskich, by wsparli go w misji wyzwolenia Ziemi Świętej i Królestwa Jerozolimskiego. Kwestię tę omawiał z papieżem, a także na dworach Anglii, Niemiec i Francji. Odwiedził kilka miast, takich jak Genua, Wenecja, Praga i… Kraków. W grodzie Kraka brał udział w zgromadzeniu monarchów, podczas którego gośćmi króla polskiego byli Karol IV Święty Cesarz Rzymski, król Węgier Ludwik I, król Danii Waldemar IV, Siemowit III Mazowiecki, Bolko II Świdnicki, Władysław Opolczyk, Rudolf IV książę austriacki, Bogusław V książę pomorski, Kazimierz IV książę pomorski, Ottona V książę Bawarii i Ludwik VI Rzymski. Podczas uroczystości Piotr zwyciężył w Turnieju Królewskim.
Tymczasem na cypryjskim dworze rządziła w jego imieniu Eleonora. Postanowiła zemścić się na Joannie, uwięziła ją i nakazała tortury mające doprowadzić do poronienia. Mimo tego dziecko urodziło się żywe w twierdzy Kyrenia, w której przetrzymywano Joannę. Strażnicy zabrali niemowlę, a ślad po nim zaginął. Wieść o tym dotarła do króla, gdy ten przebywał we Włoszech. Poprzysiągł pomścić swoją kochankę i pospieszył z powrotem na Cypr. Po powrocie uwolnił ją i, wróciła albo na dwór, albo została wysłana do klasztoru. Inna wersja mówi o tym, że do wstąpienia do klasztoru św. Klary w Nikozji namówiła ją Eleonora jeszcze przed powrotem męża. Królowa także nie była wierna królowi, a ten rozpoczął prześladowania jej faworytów. W 1369 roku, prawdopodobnie z rozkazu swej żony Piotr został zamordowany przez trzech rycerzy, którzy zasztyletowali go w jego własnym łóżku w pałacu La Cava, w Nikozji.
Źródło: niezależna.pl
