Namiastki szczęścia
Wakacyjną część rozważań o szczęściu – o jego bezdrożach i manowcach – kończę refleksją na temat jego namiastek. Wybieramy je często, ponieważ są łatwo dostępne i w krótkim czasie wywołują pozytywne przeżycia. Są to przede wszystkim używki i substancje pobudzające, zwłaszcza alkohol, narkotyki i środki psychofarmakologiczne.
Nazywając ten rodzaj szczęścia, jaki wywołują, szczęściem chemicznym, Vittorio L. Castellani stwierdza: „Ani w aptece, ani u dilerów nie można kupić szczęścia”. Niektórzy z nas się łudzą, że go doświadczą, wchodząc w sytuacje, które dostarczą im mocnych wrażeń, np. poprzez uprawianie ekstremalnych zajęć. Z kolei inni mają nadzieję, że zrodzi je nadaktywność – życie pełne zadań, spotkań i relacji. Szczęście znajduje się na manowcach również wówczas, gdy człowiek jest nadmiernie skoncentrowany na swoim ciele, jego zdrowiu i wyglądzie. A powszechna wiara, że zagwarantuje je bogactwo, władza i sława, została już wielokrotnie zdemaskowana. Czy wobec tego jest w ogóle możliwe szczęście? Jeśli tak, to na czym polega? Jakie drogi do niego prowadzą?
Źródło: Gazeta Polska Codziennie
