Wielki Piątek - Dzień Męki Pańskiej

Dzień Męki Pańskiej to dzień najgłębszej żałoby. Wielki Piątek i Wielka Sobota to dwa wyjątkowe dni w ciągu roku, kiedy w Kościele katolickim nie odprawia się mszy św. Centralnym punktem piątkowych obchodów jest liturgia Męki Pańskiej.  

- Kapłan wchodzi do świątyni w całkowitej ciszy, w rękach trzyma zasłonięty krzyż. Ks. Bogdan Bartołd, proboszcz stołecznej archikatedry  Zwraca uwagę na wspaniałą modlitwę Kościoła o zbawienie całego świata, o jedność chrześcijan, za Żydów oraz niewierzących.

Następuje adoracja krzyża, a następnie odprowadzenie Najświętszego Sakramentu do Grobu Pańskiego. – Biały welon okrywający monstrancję symbolizuje całun, w który owinięto ciało Chrystusa – mówi proboszcz archikatedry.

Ks. Bartołd podkreśla, że Wielka Sobota to dzień ciszy i oczekiwania. Według tradycji starożytnego Kościoła w sobotę Chrystus zstąpił do otchłani i wyprowadził z niej Adama oraz świętych Starego Testamentu oczekujących na dzień zbawienia.

- Pamiątkę Zmartwychwstania obchodzimy w sobotę po zachodzie słońca. - Natomiast w niedzielę ogłaszamy światu, że Chrystus jest Panem Życia – wyjaśnia proboszcz stołecznej archikatedry ks. Bogdan Bartołd.

Wielkanoc rozpoczyna się w sobotę po zachodzie słońca liturgią światła. Celebrans święci ogień, od którego zapala paschał. Następnie wchodzi z nim do kościoła, a wierni zapalają świece. Światło, które jest symbolem Chrystusa, rozświetla wnętrze świątyni. Czytania ukazują w skrócie historię zbawienia, śpiewa się radosne Alleluja. Liturgia światła przechodzi w uroczystą mszę św.
Niedzielna rezurekcja z procesją dookoła kościoła jest wyrazem radości ze zmartwychwstania, uroczystym głoszeniem światu, że Chrystus jest Panem Życia.

 

Źródło: Gazeta Polska Codziennie