Droga przez pustynię
Żydzi, gdy zostali wyprowadzeni na pustynię – by wędrować ku Ziemi Obiecanej – często wracali myślami do tego, co było. Już nie umieli radować się tym, co jest, co mają, a zamiast tego szemrali. I nie ma co ukrywać, że my też często tak robimy, narzekamy, tęsknimy za przeszłością, chcemy jej powrotu. Tyle że przeszłości już nie ma, ona nie istnieje, a powrót do niej jest niemożliwy.
Trzeba nauczyć się żyć w tym, co jest obecnie, znaleźć radość w tym, co mamy, i cierpliwie iść dalej. Jeśli rzeczywiście wierzymy w Bożą Opatrzność, to warto pójść za znakomitą radą mistrza Eckharta, który przypomina, jak rozpoznać wolę Bożą. „Niektórzy, gdy im przyjdzie coś uczynić lub znieść, powiadają: gdybym wiedziała, że taka jest wola Boża, chętnie bym to uczynił lub zniósł. Na Boga! Dziwne to pytanie, kiedy chory dowiaduje się, czy jego choroba jest wolą Bożą. Niech będzie pewny, że taka jest wobec niego wola Boża. Podobnie jest z innymi rzeczami” – głosi mistyk. I warto w ten sposób podejść także do ograniczeń, jakie nas teraz spotykają. Nowe są drogi, jakimi Bóg nas prowadzi. Nie wiem i nie zamierzam twierdzić, że wiem dokąd. Ale wiem, że On jest ponad tym i wie, co robi!
Źródło: Gazeta Polska Codziennie
