Henryk Glass "Chudy Wilk" bohater przywrócony pamięci

Główną częścią dąbrowskich uroczystości była msza św. w bazylice NMP Anielskiej, którą celebrował proboszcz tutejszej parafii ks. Andrzej Stasiak z udziałem pocztów sztandarowych. Postać wybitnego patrioty pt. "W służbie Niepodległej. Henryk Glass" zaprezentował dr Dominik Abłamowicz z IPN Katowice. Następnie odbył się Wojskowy apel pamięci z udziałem żołnierzy 34. Śląskiego Dywizjonu Rakietowego Obrony Powietrznej w Bytomiu. Następnie oddano salwę honorową. W nabożeństwie wzięli udział m.in. mieszkańcy, parlamentarzyści, historycy, przedstawiciele Klubów "GP" z całego regionu. Nie zabrakło też reprezentantów harcerzy, do Dąbrowy Górniczej przybył m.in. Klub Mazowiecki Związku Harcerstwa Rzeczpospolitej.

-To wydarzenie jest początkiem przypominania postaci Henryka Glassa społeczeństwu, bo przez wiele lat był on specjalnie zapominany. Dopiero niedawno zaczęły ukazywać się publikacje na jego temat, jego biogram został umieszczony w "Słowniku Harcerstwa Polskiego". Obszerna publikację przygotował też o Glassie dr Jarosław Szarek, prezes IPN-u w Warszawie, który jest głównym organizatorem dzisiejszej uroczystości. Przypomnijmy, z Dąbrową był związany Zdzisław Badocha ps. "Żelazny" żołnierz wyklęty, ale on żył lat 21, a Henryk Glass - 88. Choćby to pokazuje ile, zrobił dla Polski. Biografia "Chudego Wilka" jest tak bogata, że wystarczyłaby na życiorysy kilku osób. Do dziś harcerze, związani z ZHR skrupulatnie pielęgnują ideały i zasady, na które Glass zwracał uwagę

- stwierdza Józef Kowalski, przewodniczący Klubu "Gazety Polskiej" Dąbrowa Górnicza II im. Henryka Glassa "Chudego Wilka" oraz prezes Towarzystwa Pamięci Henryka Glassa.

Dr n. politycznych i ekonomista Henryk Glass, urodził się 19 maja 1896 r. w Dąbrowie Górniczej, w rodzinie polskich patriotów, Karola i Zofii. Rodzina, wkrótce przeniosła się do Kijowa, gdzie Karol Glass pracował w dyrekcji polskiej fabryki. Henryk już jako gimnazjalista kierował tajną polską organizacją "Korporacja uczniowska", a w 1915 r. (był wtedy maturzystą) wstąpił do tajnego harcerstwa. Pomagał w organizacji broni i amunicji dla Polskiej Organizacji Wojskowej. W 1916 r. objął II Kijowską Drużynę Harcerzy, potem powołano go w skład Sztabu Skautowego Harcerstwa na Rusi i w Rosji. Henryk Glass jest wraz z Tadeuszem Sopoćką autorem podręcznika „Książeczka harcerza”, którą wydano w 1917 r. (Podręcznik jest wykorzystywany do dziś). Był żołnierzem Korpusu Polskiego pod dowództwem gen. Józefa Dowbór-Muśnickiego, do którego zgłosił się na ochotnika Był też delegatem na zjazd założycielski ZHP w Lublinie w 1918 r.

Należał do grupy instruktorów harcerskich o poglądach katolicko-narodowych. Był autorem wielu książek poświęconych metodyce pracy harcerskiej i tradycjom ruchu oraz współzałożycielem Porozumienia Antykomunistycznego (1925), przeciwdziałającego propagandzie szerzonej wśród młodzieży przez organizacje lewicowe. W latach 1927-1939 był redaktorem naczelny miesięcznika „Bój z Bolszewizmem” (potem „Prawda o komunizmie – Biuletyn Informacyjny”). Henryk Glass to również żołnierz września 1939 r., podczas II wojny światowej związany z ZWZ/AK i NSZ. Uczestniczył w Powstaniu Warszawskim, był członkiem organizacji „Nie”. Poszukiwany przez NKWD i UB uniknął aresztowania, wyjeżdżając latem 1945 r. na Zachód. Zamieszkał w Londynie używając nazwiska Stanisław Jankowski, pozostał do końca życia czynnym działaczem harcerskim i niepodległościowym – antykomunistycznej. 

Zmarł 14 stycznia 1984 r. Prochy jego oraz żony Feliksy (Eli) z d. Grabskiej (córki prof. Stanisława Grabskiego) przeniesiono w 2006 r. i złożono w grobie rodzinnym na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.

 

Źródło: niezalezna.pl,