Prace poszukiwawcze prowadził zespół Biura Poszukiwań i Identyfikacji IPN. Miały one na celu odnalezienie miejsc pochówku więźniów zarówno zmarłych w obozie jak i zamordowanych w trakcie oraz po akcji wyzwoleńczej przeprowadzonej w nocy z 20 na 21 maja 1945 r. przez oddział AK. Przebadano pięć dawnych okopów wojskowych – obszar o łącznej wielkości ponad 7 tys. m2.
Monument upamiętniający żołnierzy polskiego podziemia niepodległościowego z dawnych Kresów Wschodnich II Rzeczypospolitej – tych, którzy nie złożyli broni w obronie wolnej i suwerennej Polski – odsłonięto w Braniewie. Upamiętnienie współfinansowane przez Instytut Pamięci Narodowej przedstawia sześciu bohaterów podziemia niepodległościowego: ppłk. Macieja Kalenkiewicza „Kotwicza”, ppłk. Sergiusza Kościałkowskiego „Fakira”, ppłk. Jana Borysewicza „Krysię”, kpt. Gracjana Fróga „Szczerbca”, ppor. Henryka Wieliczkę „Lufę”, ppor. Czesława Zajączkowskiego „Ragnera”.
O katastrofie amerykańskiego samolotu transportowego z aliantami na pokładzie wracającymi z powstańczej Warszawy jesienią 1944 r. w lesie nieopodal Wilczych Lasek słyszał każdy mieszkaniec powiatu szczecineckiego interesujący się wojenną historią regionu. W wersjach przekazywanych z ust do ust kolejnym pokoleniom mówiono o zestrzeleniu albo wypadku, ofiarami mieli być amerykańcy albo brytyjscy żołnierze. Okoliczni mieszkańcy w miejscu katastrofy, a zarazem pochówku tragicznie zmarłych, zapalali znicze. W latach 70. XX w. pojawili się na miejscu katastrofy przedstawiciele amerykańskiej i brytyjskiej ambasady. W obecności tych drugich prowadzono prace ekshumacyjne. Szczątki przeniesiono na kwaterę na Cmentarzu Komunalnym w Szczecinku.
