archeologia

Obiekty od pradziejów po II wojnę światową – 789 kopców o różnorodnej funkcji, 577 kurhanów grzebalnych, 246 mielerzy, czyli miejsc, w których niegdyś wypalano na masową skalę węgiel drzewny, 54 smolarnie, 19 kompleksów starożytnych pól uprawnych, 30 transzei, 51 półziemianek i 17 cmentarzy wojennych – to efekt pięciu lat badań polskiej części Puszczy Białowieskiej, które przeprowadził zespół naukowców z Instytutu Archeologii Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie. W pracy wykorzystano lotnicze skanowanie laserowe LiDAR.

W 1925 roku na praskim zamku archeolodzy znaleźli cmentarz datowany na koniec IX wieku i odkopali na nim szkielet mężczyzny sprzed 1000 lat, który został pochowany został z siekierą, dwoma nożami, mocno skorodowanym mieczem oraz skórzaną sakiewką zawierającą mały krzemień do krzesania ognia. Nazwano go słowiańskich wojownikiem i wstępnie uznano, iż może to być nawet Borzywoj I lub jego syn z dynastii Przemyślidów, która rządziła Pragą od IX do początku XIV wieku.

Pozostałości kolejnego średniowiecznego skarbu odkryli w trakcie październikowych poszukiwań archeologowie w Zawichoście-Trójcy w świętokrzyskim. Wiosną w tym miejscu znaleziono skarb z prawie 2 tys. monet piastowskich. Wszystko wskazuje na to, że nie jest on jedyny.