Tomasz Łysiak

Są takie słowa, które się uznaje za nieparlamentarne. Takie, że na ulicy – to i owszem, ale już w sejmie czy senacie, nie wypada. Niektóre z nieparlamentarnych słówek są tak potoczne, że łatwo je wyczytać z ruchu warg. Ot, polski wulgaryzm, który generalnie oznacza kobietę lekkich obyczajów, po łacinie znaczy „krzywa”, a po włosku „zakręt”, lub „trybuna”. Słowo na literkę „k”, gdy rzuci nim piłkarz na boisku, a wychwycą to kamery, budzi uciechę kibiców. A jak wielka nasza tenisistka Iga Świątek przeklnie gdzieś na światowym korcie, to powstają memy i filmiki, na których każdy Polak, bez wyjątku, jest w stanie odczytać, co za słówko padło z ust mistrzyni. I nawet się lud cieszy, bo czuje, że ona nasza, taka z krwi i kości, swojska i bliska.

Los skierował mnie w ostatnich dniach na Litwę. Dni pełne wzruszeń przeplatane były jednak ciekawą obserwacją – nasyceniem Wilna Rosjanami, którzy przyjechali tu na wypoczynek i urlop. Dopiero w zetknięciu z rzeczywistością człowiek zaczyna dobitniej widzieć sens takich działań, jak zniesienie ułatwień wizowych dla obywateli Federacji Rosyjskiej - pisze Tomasz Łysiak dla portalu Niezalezna.pl.