Zamach antydemokratyczny. Ryszard Kalisz i postkomunistyczna hydra »
CZYTAJ TERAZ »
•
17.04.2017 14:48
„Prosto w oczy” z Piotrem Naimskim na antenie TV Republika
Już jutro gościem programu „Prosto w oczy” w Telewizji Republika będzie Piotr Naimski - sekretarz stanu w KPRM.
twitter.com/GPtygodnik
Już jutro gościem programu „Prosto w oczy” w Telewizji Republika będzie Piotr Naimski - sekretarz stanu w KPRM. Rozmowę z pełnomocnikiem rządu do spraw strategicznej infrastruktury energetycznej będzie można obejrzeć za darmo na stronie www.telewizjarepublika.pl już o godzinie 7.30.
Piotr Naimski to działacz opozycji w okresie PRL, publicysta, w latach 2005–2007 wiceminister gospodarki, poseł na Sejm VII i VIII kadencji, od 2015 sekretarz stanu w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów.
Po wydarzeniach czerwca 1976 roku brał udział w organizowaniu pomocy dla represjonowanych robotników Radomia i Ursusa. Należał do założycieli Komitetu Obrony Robotników i Komitetu Samoobrony Społecznej „KOR”, był uczestnikiem protestów przeciwko zmianom w konstytucji Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Blisko współpracował z Antonim Macierewiczem (współdziałali m.in. w „Czarnej Jedynce” oraz w tzw. Gromadzie Włóczęgów, a także w redakcji drugoobiegowego miesięcznika „Głos”).
Przekazywał informacje o strajkach i sytuacji w kraju do rządu emigracyjnego RP w Londynie i do Radia Wolna Europa. 2 września 1980 r. razem z Antonim Macierewiczem, Jarosławem Kaczyńskim i Janem Olszewskim utworzył pierwszy w Polsce punkt konsultacyjny, udzielający porad dotyczących zakładania wolnych związków zawodowych. Asystował w zebraniu robotników ursuskiej fabryki traktorów i zakładów warszawskich, na którym powstał NSZZ Mazowsza. Należał do inicjatorów i redaktorów dziennika związkowego „Wiadomości dnia”. Został członkiem Rady Programowej solidarnościowego Ośrodka Badań Społecznych.
W 1981 roku wyjechał na stypendium naukowe do Nowego Jorku, był tam współorganizatorem Komitetu Pomocy „Solidarności”. Po powrocie do Warszawy w lipcu 1984 roku wrócił do pracy w redakcji pism „Głos” i „Wiadomości dnia”.
od 1 lutego do 5 czerwca 1992 roku zajmował stanowiska szefa Urzędem Ochrony Państwa. Brał udział w realizacji uchwały sejmowej wzywającej rząd do ujawnienia współpracowników Służby Bezpieczeństwa. Odszedł ze stanowiska po dymisji rządu Jana Olszewskiego.
Od 23 listopada 2005 do 5 listopada 2007 roku był sekretarzem stanu w Ministerstwie Gospodarki odpowiedzialnym za bezpieczeństwo dostaw surowców energetycznych do Polski. W 2008 roku został doradcą szefa BBN i członkiem Zespołu ds. Bezpieczeństwa Energetycznego w Kancelarii Prezydenta RP. Po śmierci Lecha Kaczyńskiego zrezygnował z tych funkcji. Później został doradcą w konserwatywnym think tanku New Direction utworzonym w Brukseli przez grupę Europejskich Konserwatystów i Reformatorów.
W wyborach parlamentarnych w 2011 roku był bezpartyjnym kandydatem do Sejmu z listy Prawa i Sprawiedliwości w okręgu nowosądeckim. Uzyskał mandat poselski. W 2015 roku z powodzeniem ubiegał się o poselską reelekcję.
23 grudnia 2015 roku został powołany na stanowisko sekretarza stanu w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów i pełnomocnika Rządu do spraw strategicznej infrastruktury energetycznej.
Źródło: telewizjarepublika.pl
Piotr Naimski to działacz opozycji w okresie PRL, publicysta, w latach 2005–2007 wiceminister gospodarki, poseł na Sejm VII i VIII kadencji, od 2015 sekretarz stanu w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów.
Po wydarzeniach czerwca 1976 roku brał udział w organizowaniu pomocy dla represjonowanych robotników Radomia i Ursusa. Należał do założycieli Komitetu Obrony Robotników i Komitetu Samoobrony Społecznej „KOR”, był uczestnikiem protestów przeciwko zmianom w konstytucji Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Blisko współpracował z Antonim Macierewiczem (współdziałali m.in. w „Czarnej Jedynce” oraz w tzw. Gromadzie Włóczęgów, a także w redakcji drugoobiegowego miesięcznika „Głos”).
Przekazywał informacje o strajkach i sytuacji w kraju do rządu emigracyjnego RP w Londynie i do Radia Wolna Europa. 2 września 1980 r. razem z Antonim Macierewiczem, Jarosławem Kaczyńskim i Janem Olszewskim utworzył pierwszy w Polsce punkt konsultacyjny, udzielający porad dotyczących zakładania wolnych związków zawodowych. Asystował w zebraniu robotników ursuskiej fabryki traktorów i zakładów warszawskich, na którym powstał NSZZ Mazowsza. Należał do inicjatorów i redaktorów dziennika związkowego „Wiadomości dnia”. Został członkiem Rady Programowej solidarnościowego Ośrodka Badań Społecznych.
W 1981 roku wyjechał na stypendium naukowe do Nowego Jorku, był tam współorganizatorem Komitetu Pomocy „Solidarności”. Po powrocie do Warszawy w lipcu 1984 roku wrócił do pracy w redakcji pism „Głos” i „Wiadomości dnia”.
od 1 lutego do 5 czerwca 1992 roku zajmował stanowiska szefa Urzędem Ochrony Państwa. Brał udział w realizacji uchwały sejmowej wzywającej rząd do ujawnienia współpracowników Służby Bezpieczeństwa. Odszedł ze stanowiska po dymisji rządu Jana Olszewskiego.
Od 23 listopada 2005 do 5 listopada 2007 roku był sekretarzem stanu w Ministerstwie Gospodarki odpowiedzialnym za bezpieczeństwo dostaw surowców energetycznych do Polski. W 2008 roku został doradcą szefa BBN i członkiem Zespołu ds. Bezpieczeństwa Energetycznego w Kancelarii Prezydenta RP. Po śmierci Lecha Kaczyńskiego zrezygnował z tych funkcji. Później został doradcą w konserwatywnym think tanku New Direction utworzonym w Brukseli przez grupę Europejskich Konserwatystów i Reformatorów.
W wyborach parlamentarnych w 2011 roku był bezpartyjnym kandydatem do Sejmu z listy Prawa i Sprawiedliwości w okręgu nowosądeckim. Uzyskał mandat poselski. W 2015 roku z powodzeniem ubiegał się o poselską reelekcję.
23 grudnia 2015 roku został powołany na stanowisko sekretarza stanu w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów i pełnomocnika Rządu do spraw strategicznej infrastruktury energetycznej.
Źródło: telewizjarepublika.pl
Zobacz więcej
Niezależna TOP
