10 wtop „czystej wody”, czyli rok z nielegalną TVP »
Czytaj więcej w GP!
Wikimedia Commons/Grzegorz Wysocki
Jednym z negatywów współczesnej cywilizacji jest odejście od rytmów przyrody. Ludzie żyjący zarówno w wielkich miastach, jak i w mniejszych miejscowościach, nie zwracają uwagi na przemiany zachodzące wokół nich. Wiele miast przypomina wyjałowione pustynie pełne blokowisk, gdzie kontakt z bogatym światem zwierząt i roślin jest utrudniony. Wcześniejsze pokolenia były bardziej związane z naturą. Człowiek jest częścią przyrody. Obserwacja pór roku, dostrzeganie zmian choćby miesięcznych, pozwala lepiej zrozumieć otaczające nas środowisko, pozwala dostrzec jego piękno.
Luty jest jednym z najchłodniejszych miesięcy, nawet nazwa miesiąca wywodzi się według Brücknera od określenia srogich mrozów. W ciągu całego miesiąca dzień staje się dłuższy o 2 godziny i pod koniec lutego trwa 10 godzin i 55 minut. W sumie Słońce oświetla Ziemię dłużej od najkrótszego dnia w roku (22 grudnia) o 2 godziny i 50 minut. Lasy i zarośla, mimo że pozbawione liści są zdobne w owoce licznych krzewów: głogu, dzikiej róży, kaliny, rokitnika, berberysu. Na wielu dębach można dostrzec liście. W miejscach gdzie jest mało śniegu widać świeżą zieleń pędów widłaków i mchów, listków borówek, niektórych paproci. W zapuszczonych sadach gdzieniegdzie widać zasuszone śliwki, jabłka czy gruszki. Przy ostrej zimie rzeki, stawy i jeziora pokryte są lodem, na otwartych przestrzeniach zasypanych śniegiem trudno dostrzec zwierzęta. Śnieżne krajobrazy mają w sobie wiele piękna ze względu na różne odcienie śniegu, zależne od rodzaju światła.
Zimowy dzień jest krótszy, więc zwierzęta muszą bardziej intensywnie szukać pokarmu. Najbardziej dla nas widoczne są ptaki: różne rodzaje sikorek, jemiołuszki, wróble, mazurki, bażanty, dzięcioły, pełzacze, z drapieżników: sowy, krogulce, myszołowy, rzadziej sokoły.
Większość gryzoni aktywnych o tej porze roku drąży długie tunele pod śniegiem, co utrudnia polowanie drapieżnikom posługującym się głównie wzrokiem.
W miastach przy dużych rzekach i jeziorach, które nie zamarzają można spotkać wodne ptactwo: stada kaczek najczęściej krzyżówek, łyski, łabędzie.
W lutym Słońce wstępuje w znak Ryb (w sobotę 18 II). Dobre warunki do obserwacji nieba w bezksiężycowe noce występują na początku i końcu miesiąca. Najbardziej widoczne planety w lutym 2017 to: Wenus, Mars a słabiej widoczne: Jowisz, Uran. Wenus jest doskonale widoczna na lutowym niebie nad południowo-zachodnim horyzontem. Pełni rolę Gwiazdy Wieczornej, aż przyjdzie pełna wiosna. Oprócz księżyca jest najjaśniejszym obiektem na niebie. Zdecydowanie mniej widoczny od Wenus będzie Mars nieco powyżej Gwiazdy Wieczornej, goszcząc w gwiazdozbiorze Ryb. Jowisz wraz ze swoimi księżycami będzie widoczny w gwiazdozbiorze Panny na południowo-wschodnim niebie. Wieczorem nisko nad południowo-zachodnim horyzontem będzie w gwiazdozbiorze Ryb widoczny Uran. Do obserwacji ostatniej planety konieczna jest co najmniej lornetka.
Źródło: orion.pta.edu.pl
Luty jest jednym z najchłodniejszych miesięcy, nawet nazwa miesiąca wywodzi się według Brücknera od określenia srogich mrozów. W ciągu całego miesiąca dzień staje się dłuższy o 2 godziny i pod koniec lutego trwa 10 godzin i 55 minut. W sumie Słońce oświetla Ziemię dłużej od najkrótszego dnia w roku (22 grudnia) o 2 godziny i 50 minut. Lasy i zarośla, mimo że pozbawione liści są zdobne w owoce licznych krzewów: głogu, dzikiej róży, kaliny, rokitnika, berberysu. Na wielu dębach można dostrzec liście. W miejscach gdzie jest mało śniegu widać świeżą zieleń pędów widłaków i mchów, listków borówek, niektórych paproci. W zapuszczonych sadach gdzieniegdzie widać zasuszone śliwki, jabłka czy gruszki. Przy ostrej zimie rzeki, stawy i jeziora pokryte są lodem, na otwartych przestrzeniach zasypanych śniegiem trudno dostrzec zwierzęta. Śnieżne krajobrazy mają w sobie wiele piękna ze względu na różne odcienie śniegu, zależne od rodzaju światła.
Zimowy dzień jest krótszy, więc zwierzęta muszą bardziej intensywnie szukać pokarmu. Najbardziej dla nas widoczne są ptaki: różne rodzaje sikorek, jemiołuszki, wróble, mazurki, bażanty, dzięcioły, pełzacze, z drapieżników: sowy, krogulce, myszołowy, rzadziej sokoły.
Większość gryzoni aktywnych o tej porze roku drąży długie tunele pod śniegiem, co utrudnia polowanie drapieżnikom posługującym się głównie wzrokiem.
W miastach przy dużych rzekach i jeziorach, które nie zamarzają można spotkać wodne ptactwo: stada kaczek najczęściej krzyżówek, łyski, łabędzie.
W lutym Słońce wstępuje w znak Ryb (w sobotę 18 II). Dobre warunki do obserwacji nieba w bezksiężycowe noce występują na początku i końcu miesiąca. Najbardziej widoczne planety w lutym 2017 to: Wenus, Mars a słabiej widoczne: Jowisz, Uran. Wenus jest doskonale widoczna na lutowym niebie nad południowo-zachodnim horyzontem. Pełni rolę Gwiazdy Wieczornej, aż przyjdzie pełna wiosna. Oprócz księżyca jest najjaśniejszym obiektem na niebie. Zdecydowanie mniej widoczny od Wenus będzie Mars nieco powyżej Gwiazdy Wieczornej, goszcząc w gwiazdozbiorze Ryb. Jowisz wraz ze swoimi księżycami będzie widoczny w gwiazdozbiorze Panny na południowo-wschodnim niebie. Wieczorem nisko nad południowo-zachodnim horyzontem będzie w gwiazdozbiorze Ryb widoczny Uran. Do obserwacji ostatniej planety konieczna jest co najmniej lornetka.
Źródło: orion.pta.edu.pl
Zobacz więcej
Niezależna TOP
