W dniach 12–13 lipca 1943 roku funkcjonariusze różnych niemieckich jednostek policyjnych (policja bezpieczeństwa – Sipo; Policja Porządkowa – Orpo), stacjonujących w Kielcach i okolicznych miejscowościach dokonali pacyfikacji wsi Michniów położonej w ówczesnym Kreis Kielce w dystrykcie radomskim. Po ponad 80. latach od niemieckiej zbrodni dokonanej na 204 mieszkańcach wsi Michniów, w tym dziewięciodniowego niemowlęcia, historyk Delegatury IPN w Kielcach dr Tomasz Domański odnalazł nieznane dotychczas materiały archiwalne, które z dużą dozą prawdopodobieństwa pozwalają na wskazanie imion i nazwisk dowódców akcji pacyfikacyjnej.
Pierwszego dnia oddziały niemieckie zamordowały 103 osoby. Byli to głównie mężczyźni zatrzymani na podstawie list proskrypcyjnych, a następnie spaleni żywcem w kilku zabudowaniach. Drugiego dnia napaść na Michniów miała jeszcze bardziej zbrodniczy charakter. Niemieckie formacje po wkroczeniu do wsi mordowały każdą napotkaną osobę bez względu na wiek i płeć. Wszystkie budynki podpalono. W ciągu dwóch dni wieś przestała istnieć, a śmierć poniosło 204 osoby, z których najmłodsza miała 9 dni.
Po wojnie, w trakcie prac badawczych polskich śledczych i historyków, udało się ustalić, że decyzja o akcji na Michniów zapadła na szczeblu dystryktu radomskiego 8 lipca 1943 roku. W zbrodni tej uczestniczyli funkcjonariusze z III batalionu 17. Pułku policji SS oraz II batalionu 22 pułku policji SS. W Michniowie byli m.in. leutnant Adalbert Mayer, oberleutnant Gustaw Biel, hauptmann Gerulf Mayer, żandarm Julius Hein. Spośród wszystkich osób odpowiedzialnych za wykonanie i kierowanie tą zbrodnią osądzono po wojnie jedynie Juliusa Heina oraz dowódcę SS i policji w dystrykcie radomskim gen. Herberta Böttchera (wykonane zostały kary śmierci).
Po ponad 80-ciu latach od tej zbrodni historykowi Delegatury IPN w Kielcach dr. Tomaszowi Domańskiemu udało się odnaleźć nieznane dotychczas materiały archiwalne pozwalające uszczegółowić przebieg tragicznych wydarzeń z Michniowa. Są to zeznania funkcjonariuszy policji niemieckiej, którzy pełnili służbę w jednostkach biorących udział w pacyfikowaniu wsi. Na podstawie tych zeznań, z dużą dozą prawdopodobieństwa, można wskazać nazwiska dowódców oraz cel akcji pacyfikacyjnej.
Datę wydarzeń w Michniowie uznano za symboliczny dzień pamięci mieszkańców polskich wsi. W 2017 roku Parlament Rzeczypospolitej Polskiej ustanowił dzień 12 lipca świętem państwowym – Dniem Walki i Męczeństwa Wsi Polskiej.
Wieś polska mimo grożących represji i prześladowań wykazywała się patriotyczną postawą przez cały okres wojny. Jej mieszkańcy wchodzili w skład wielu ugrupowań konspiracyjnych. Wieś żywiła mieszkańców miast i oddziały partyzanckie, udzieliła schronienia Polakom wysiedlonym ze swoich siedzib przez okupanta, przechowywała ukrywających się Żydów. Za tą patriotyczną postawę zapłaciła ogromną cenę…